Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieverd, vandaag een moeilijke dag voor zowel papa als mij. Het zal wel door de naderende feestdagen komen. Dit was echt een favoriete tijd van jou en nou ben je er niet meer bij. Elke keer als ik thuis kaarsjes aansteek, bedenk ik weer hoe gezellig jij dat vond. We missen je verschrikkelijk. Kus van papa en mama

Lieve Dagmar, vandaag is het precies 22 weken geleden. In de kerk werd jij ( en de anderen die afgelopen jaar zijn overleden) herdacht. Thirza las een gedicht voor en o.a. ik stak 2 kaarsen aan. Er zwaren best een heel aantal mensen bij ons om jou te gedenken. Met elkaar zijn we na de kerkdienst, naar de begraafplaats geweest. Dat steunde ons wel. Lieverd, we missen je nog elke dag, ik hou van je, kus, mama

Lieve Willeke.
Ik brand nog een paar kaarsjes voor jouw lieve Dagmar. Ik hoop dat het een beetje met je gaat.
Maar ach, ik weet ook dat dat niet zo kan zijn.
Langzaam kom je uit de roes, want je beseft steeds meer dat je lieve kind nooit meer terug op aarde komt.
Men krijgt alles gedoceerd binnen, want als dat niet zo zou zijn, werd je knettergek.
lieve ouders ik wens u alle kracht en liefde toe die een mens nodig heeft om dit onmenselijk verdriet te moeten dragen. Hierbij steek ik een paar kaarsjes aan voor jullie liefste schat.
Lieve groet en veel sterkte van een moeder die haar zoon ook zo intens mist.
Margida, moeder van Kariem.

Lieve Dagmar, even een groet en een kus van mij. Love you! mama xxxxxxx

Lieve Dagmar, vandaag op Rutger's verjaardag is het dus 4 maanden geleden. Een dubbel gevoel voor ons allemaal. We hebben vanmorgen Rutger gebeld om te feliciteren, maar jij was er niet bij om hem te spreken. Lieverd we branden straks weer kaarsjes bij jou en ik hoop dat je toch een beetje bij ons kunt zijn. Kus, mama

Lieve Dagmar
Alweer 17 weken, bijna 4 maanden. En er is alweer zo veel gebeurt waar jij niet bij was. Lieverd we missen je en we houden ontzettend veel van jou. Kus,mama en papa

Lieve Dagmar,
ik zou elke dag wel een stukje kunnen schrijven. Ik brand in elk geval elke dag 7 kaarsjes, één voor elk lid van ons gezin en jij telt dus nog gewoon mee. Ik lees geregeld verhalen bij andere in memoria en zoek nog vaak gedichtjes op die me aanspreken. Kortom, ik ben nog heel veel met jou bezig. Het missen is zo veel erger dan we dachten, ook papa heeft het moeilijk. Lieve schat, ik hoop dat je op de één of andere manier bij ons kunt zijn, het liefst zou ik je nog eens lekker vasthouden en knuffelen. Dat vond je zelf ook zo fijn. Dag meisje van me, ik hou van jou en ik mis je, mama

Lieve ouders van Dagmar.
Ik hoop dat het een beetje met u allen gaat. Maar ach ik weet ook dat dat niet zo is.
Dat is onmogelijk het is nog zo kort geleden dat u jullie lieve dochter weg moesten brengen. Ik wens jullie de kracht en de liefde toe die je nodig hebt bij zoiets verschrikkelijks.
Van mij is het bijna zes jaar geleden en ik leef nu alweer naar de dertiende december toe. de dag van het ongeluk, Dit gaat nooit over, dit verdriet moeten we ons hele leven meedragen op onze schouders, nu komt de heimwee er bij, dat is ook zoiets verschrikkelijks.
Alleen maar foto.s en herinneringen.
Lieve mensen ik heb een groep opgericht voor ouders/mensen die een geliefde zijn verloren.
Misschien wil u deze eens bekijken, hier steunen we elkaar in dit onmetelijk verdriet.
De groep :http://groups.msn.com/Hierbovenkanikjehoren/.
Nu ga ik even een paar kaarsjes aansteken voor Dagmar en voor u.
Lieve groet en veel sterkte gewenst. Margida, moeder van Kariem Gharis.

Lieve Dagmar
We hadden dat schriftje waar in we alles noteerden wat we aan mooie teksten of gedichten of gedachten tegenkwamen. Ik heb nog een mooie gevonden die wel ongeveer weergeeft wat ik niet allemaal zou willen doen om je nog één keer te zien, te spreken en aan te raken: "Zeven maal om de aarde te gaan, als het zou moeten op handen en voeten; zeven maal om die ene te groeten, die daar lachend te wachten zou staan. Zeven maal om de aarde te gaan. Zeven maal om de zeeën te gaan, schraal in de kleren, wat zou het mij deren, kon uit de dood ik die ene doen keren. Zeven maal over de zeeën te gaan- zeven maal, om met z'n tweeën te staan". Mooi he, het is van Ida Gerhardt en heet 'de overledene'. Dag lieverd van me, love you! xxx mama

Lieve Dagmar
Vandaag is het gevoelsmatig 3 maanden geleden dat jij stierf, hoewel het morgen pas de 20e is. Maar het was nu eenmaal op een zondag, dus die dag blijft vastzitten in mijn hoofd, als de dag dat jij stierf. We missen je nog zo ontzettend, ik kan gewoon niet uitleggen hoe het voelt. Soms lijkt het iets beter te gaan, maar er hoeft maar iets te gebeuren of we zijn weer helemaal terug bij af. Het enige dat ik zeker weet, is dat liefde door de dood heen blijft bestaan, ik hou van je.
Liefs, mama