Lieve Daan
Hoe heb ik Daan leren kennen?
Heel simpel omdat ik heel graag in die prachtige groentezaak op de Grote Krocht kwam. Een garantie voor verse producten van hoge kwaliteit. Als ik eens geen zin had om zelf in de keuken te staan, was er een uitgebreide keuze aan verse, gezonde en heerlijke zelfgemaakte gerechten.
Een leukere, vriendelijke, maar vooral betere groenteman ben ik nooit meer tegengekomen.
Gelukkig was Daniël veel meer dan dat....
Hij was een heel harde werker, getrouwd met Aranka,een prachtige vrouw, gezegend met drie prachtige kinderen. Scarlett, Sydney en Sierra.
Onze levens kruisten elkaar toen Aranka, ondanks dat zij een heel druk leven had, of misschien juist daarom, besloot om bij ons te komen sporten.
In het leven kom je soms mensen tegen, waar je direct een heel mooi gevoel bij hebt. Ze raken je, het voelt vertrouwd, je bent met elkaar begaan, je deelt mooie en vreugdevolle gebeurtenissen, zoals de geboorten van hun drie prachtige kinderen.
Aranka en Daan werkten samen keihard voor een goed leven. Wat een prachtige, enthousiaste maar vooral bijzondere mensen.
Ik kan niets anders zeggen, dan dat als je zulke mensen tegenkomt, je vanzelf van ze gaat houden.
Wat kan het leven toch een onverwachte wending nemen als blijkt dat het met de gezondheid van Daan niet goed gaat. Een grote schok voor het gezin, maar Daan zou Daan niet zijn als hij vol vertrouwen en vol goede moed het zware proces ingaat van ziekenhuis in, ziekenhuis uit....zware behandelingen die hij vol vertrouwen ondergaat. Altijd ervan uitgaand, dat hij zich er niet onder laat krijgen. Op deze manier houdt hij niet alleen zelf het volste vertrouwen in genezing ook Aranka en de kinderen zijn en blijven vol goede hoop dat hij dit gevecht kan en zal winnen. Hij moet wel, hij heeft zo'n mooi leven, zo'n prachtig gezin, dat laat je toch niet van je afnemen. Daar doe je alles voor. Zij hebben jou nodig, jij moet er voor ze zijn. Jij zal er voor ze zijn, voor altijd, zolang als zij jou nodig hebben.
Wat heeft Daan veel doorstaan, wat een ongelooflijke moedige man en vader was hij. Aranka en de kinderen vochten mee, elk greintje hoop grepen zij aan, ook zij wilden en konden Daan niet missen. Het is een lange en heel zware weg geworden. Soms waren er lichtpuntjes, waar Daan en zijn gezin zich aan vastklampten.
Zijn strijd was zwaar, hij wilde blijven strijden, niet opgeven, nog zoveel moois om hem heen, nog zoveel waar hij naar uitkeek, nog zoveel liefde te geven aan Aranka, Scarlett, Sydney en Sierra.
Hij had dit gevecht moeten winnen, een strijder zoals hij, gun je de overwinning. Zoveel respect voor Daan, maar zeker net zoveel respect voor Aranka en de kinderen. Ze verdienen een goede afloop. Een man, vader, die er voor ze zal zijn en nog heel lang bij ze had kunnen blijven. Hun mooie momenten in hun leven meemaken, erbij zijn, gelukkig zijn, genieten.....van het leven....
Wat een immense pijn en misschien ongeloof of zelfs boosheid, als na alles wat hij gedaan heeft om te kunnen blijven, uiteindelijk het leven waar hij zo van hield, wegglijdt. Zelfs die laatste dagen, was hij nog niet klaar, nog niet uitgestreden. Zijn geest knokte door, maar zijn lichaam kon niet meer....
Hij heeft Aranka, Scarlett, Sydney en Sierra "lijfelijk" losgelaten, maar echt losgelaten heeft hij niet. Hij is voor altijd en eeuwig door alles wat hij heeft gedaan, heeft gegeven aan onvoorwaardelijke liefde verbonden aan zijn "gezin....zijn leven....!"
Ook Aranka en de kinderen blijven voor altijd verbonden aan Daan. Hij wordt gedragen en gekoesterd in hun hart. For ever and ever and ever.....
Daan Robert van den Broek.
Een prachtig mens, een moedig man.
Wat zal jij gemist worden en niet alleen door je gezin en je dierbaren.
Je hebt heel veel harten geraakt.
Rust zacht lieve Daan, wens je een goede reis.
Ati Koopman