Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Dit is de nagedachtenipagina van Dennis


In de nacht van zondag op maandag
19 Januari 1998 is mijn broertje Dennis om het leven gekomen in een brand samen met zijn twee honden Beppie en Yankee


Wat er precies gebeurd is die nacht, dat is iets wat we nooit helemaal te weten zullen komen, het enigste wat we weten is dat hij s'nachts thuis is gekomen om een uurtje of 4 en honger heeft gehad , dus heeft hij frituurpan opgezet en is in slaap gevallen, met het verschrikkelijk vervolg dat hij niet meer is wakker geworden.
Als het goed is heeft Denis zelf er weinig van meegemaakt, gezien hij van diepe slaap, waarschijnlijk in een coma is geraakt, en toen is gestikt, maar zijn twee honden hebben het bewust meegemaakt hieronder heb ik er een gedicht over geschreven.


Schreeuwend geblaf


In een donkere nacht
kon ieder het horen
het schreeuwend geblaf
hun leven verloren


het heeft niets geholpen
heeft niet gebaat
voor twee lieve honden
kwam de hulp ook te laat


Ze hebben het geprobeerd
er alles aan gedaan
hebben tot de laatste minuten
op hun poten gestaan

Probeerden hun baasje te redden
waren geheel in paniek
niets scheen te helpen
het lukte hen niet

Het zijn de helden
in een verschrikkelijke nacht
velen mensen zijn gered
door het schreeuwend geblaf


Een ware nachtmerrie letterlijk en figuurlijk.
Iemand verliezen is opzich al een verschrikkelijk iets, maar op zo'n manier gaat eigelijk alles ten boven.
Op het moment dat ik het hoorde zag ik hem letterlijk in de vlammen opgaan, maar dat is (gelukkig) tussen haakjes niet gebeurd.
We hebben hem nog kunnen zien en voorzichtig kunnen aanraken, want ondanks je weet dat hij overleden is, ben je zo bang hem pijn te doen.
Zijn rug, en 1 arm de zijkant van zijn gezicht, en eigelijk op meerdere plekken, was zijn huid gesmolten , het vuur heeft hem en zijn honden niet bereikt, maar door de grote hitte is zijn huid oh zo teer gesmolten.
Het is een aangezicht wat mij nog steeds nachtmer