alle mensen die u gekend hebben met vooral zijn familie veel sterkte!,

u was geweldig!

mnr. Vermet,
we zullen u wel missen,
maar we zullen u nooit uit gedachten wissen,
u was heel vriendelijk elke dag,
u liep de school rond met een lach.
nooit had ik gedacht,
dat u er niet meer zou zijn..
zonder u voelen sommige zich niet fijn..
de school is meer dan leeg zonder u,
maar wij weten dat u in de hemel zich beter zal voelen
en daar gelukkig zal zijn..

liefs, Sabrina.

beste anton
we zullen u nooit vergeten
we zullen u missen
u was een directeur om nooit te vergeten

rust zacht meneer Vermet. u was een directeur die niet vergeten mag worden. heel veel strekte voor degenen die hem missen en ook de famillie die zijn achtergebleven heel veel sterkte

Lieve Meneer Vermet.
Ik zal U nooit meer vergeten U was een hele lieve Directeur.
Ik zal U verschrikkelijk missen.
U bent uit het oog maar niet uit het hart

Nooit meer iets van u horen, nooit meer iets van u kunnen zien
Niet meer in dit leven, in het hiernamaals misschien

Wat zou ik graag een kijkje willen nemen, door een venster in de lucht
Gewoon zien hoe het met u gaat, al is het in vogelvlucht

Vergeten doe ik je niet, je blijft een deel van mij
De afstand is eindeloos, maar mijn gevoel heel dichtbij

In mijn hart blijf ik je dragen, in mijn hart blijf je bestaan
Ja, dat kleine plekje in mijn hart, daar komt niemand aan.

Ik zou U lach verschikkelijk missen.

Liefs. Femke

Rust in vrede meneer vermet
We zullen u missen

Meneer Vermet,

Altijd een met de leerlingen! En altijd die stralende lach, dat is iets wat nooit iemand vergeten mag!
Rust zacht

Ik heb op Duinzigt gezeten in de jaren \'77 t/m \'81 een jaar heb ik dhr. Vermet als mentor gehad, ik heb hem leren kennen behalve als leraar, als een warme persoonlijkheid die er was om moeilijkheden te overwinnen en het beste uit elke leerling te halen. Ik denk met warme herinneringen aan hem terug. Ik wens zijn familie en nabestaanden heel veel sterkte in het verwerken van het verlies.

Colet

Lieve Anton,

Wat zal ik je vreselijki missen. Het was de afgelopen maanden al zo stil in je werkkamer.Door jouw warme praatje, over Duinzigt en de leerlingen, op de open avond in januari (5 jaar geleden) heb ik besloten dat Duinzigt vcor mij de school was waar ik graag wilde werken. Een plek waar leerlingen maar ook ikzelf mocht zijn wie ik was. Door mijn ervaring in het onderwijs wist ik dat dit vrij uniek is. Zoals je surveilleerde tussen de leerlingen, de leerlingen in hun waarde liet en meeleefde met de nare maar ook mooie momenten van anderen zal ik nooit vergeten.
Ik wens je vrouw en kinderen heel veel sterkte toe bij het leren omgaan met dit grote verdriet. En ik wens onze school toe dat wij allemaal in staat zullen zijn om verder te gaan en om de taak die jij op je schouders had genomen op een goede manier af te maken.

liefs Marijke

Wat een verlies.
Veel sterkte gewenst voor familie, vrienden en school in deze moeilijke tijd.