Achter elke traan van verdriet, zit een glimlach van herinneringen......
Gecondoleerd met dit vreselijke verlies

Troostende woorden zijn moeilijk te vinden voor dit verlies, heel veel sterkte de komende tijd.

Van de week hoorde ik de ambulances de straat in rijden, omdat het er twee waren moest ik meteen denken aan iemand die een hartstilstand had, maar nu lees ik dat het om Dick Gerrits gaat, verschrikkelijk zo jong!
Vroeger ( zo'n 35 jaar geleden ) ging ik met jullie zoons om, we waren met een hele groep, de groep van het pleintje noemde we ons, het pleintje waar jullie aan woonde. We zijn vaak bij jullie thuis geweest, en herinner me Dick als een vriendelijke, altijd grapjesmakende man. Na jaren uit de Fluessen weg te zijn geweest, zijn we er zo'n 15 jaar geleden weer komen wonen en kwam ik jullie soms weer tegen, we groette elkaar altijd even of maakte een praatje.
En zo staat het leven even stil!
Ik wens jullie allemaal heel veel sterkte toe in deze moeilijke tijd!

Jan-Pieter en Susanne Reitsma- Kleingeerts

Nu al missen wij je (o)pa. Wat was je altijd betrokken. Altijd met de kinderen op stap. Als klein jongetje ging Danny al met je mee op zaterdag naar de voetbal. Later ging ook Kaylee mee. De dag werd afgesloten met Mc Donalds, altijd een feestje.
Op woensdag ging je met Kaylee mee naar de voetbaltraining en dan bij jullie thuis altijd macaroni eten. Alles wat ze spaarde, spaarde je met ze mee. En wat verwende je ze met van alles. En als ik zei dat je ze niet zo moest verwennen, lachte je en zei je dat ik niet moest zeuren.
Je was geen prater over gevoelens, wel een grapjes maker. Altijd een mop klaar of een goocheltruc. Als hoor ik niet "officieel" meer bij de familie, maakte dat voor jou geen verschil. Jordy werd als je eigen kleinkind beschouwd en Ronald hoorde er gewoon bij. Dat heb ik altijd zeer gewaardeerd. Daarom kunnen we het echt niet bevatten dat je er zo opeens niet meer bent. (o)pa rust zacht en we missen je nu al vreselijk. Bedankt voor alles.