Beste René, Jack en Ineke
Wederom een berichtje, naar jullie, via deze site.
Zo kort na Mariëlle, de gezondheidsperikelen iets te boven, kwam het bericht van het overlijden van ma Reijnders. Toch weer een verdrietige en een onverwachte wending.
Ma Reijnders heeft me, zeker in de jeugdperiode, enorm verrijkt. Alle jaren naar Kruisland vanuit de Sweelincklaan in Roosendaal zijn mede dankzij ma Reijnders onuitwisbaar gebleken. Kennismaking met elkaar in de straat daar, toen. Het opbouwen van de boerderij op de “Princebosse” van niks zien opbouwen, het meesjouwen op land en boerderij van ‘s morgenvroeg tot ‘s avonds laat, werd erdoor in de kern ingegoten. Bij bv toen nog min. 20 toch doorzetten en er van al doen samen met jullie ma, uiteraard ook met frans, jack, jullie allen, een toffe tijd! Nu nog steeds zit het het contact, het wederziens nog altijd gewoon goed.
De hartelijkheid van ma Reijnders, naar elkaar, ook als er eens een wat langere periode tussen zat, is door alle jaren heen is nooit weggegaan. Dat bleek ook na de dienst van Mariëlle toen ik naar haar ging voor begroeting, wat troost biedend. Ze moest even kijken, ik even kenbaar maken, maar daarna gelijk weer het warme contact. Door de tranen heen zei ik: “ik kom zodra het kan weer een keertje naar Kruisland, kom ik u opzoeken“! En toen...een lach en ogen die even konden opfleuren. Zal dit niet gauw vergeten; erg jammer dat het overlijden dan toch nog dit voorkwam.
Evenwel heb ik dus enorme fijne herinneringen aan alle momenten die ik heb mogen meemaken, heb mogen leren, wat mij mede gevormd heeft door of misschien juist wel ook via ma Reijnders.
Dankjewel voor alles ma Reijnders.
Ik wens iedereen veel sterkte waar het al moeilijk genoeg is.
Guido.
