lieve Edward, ver voor mijn geboorte was er al die prachtige muziek. Tijdens mijn middelbare schooltijd ontdekte ik die muziek per ongeluk omdat ik een spreekbeurt hield over symfonische rock. En ja, ook jullie prachtige muziek uit Nederland had een plekje in mijn spreekbeurt.
Jaren later kwam ik in de wereld van de nasynchronisatie terecht. Ook daar was je al een legende. Dat ik jou met ons gelegenheidsbandje twee maal mocht begeleiden bij het Zilveren Koe-lied was een cadeau dat ik koester. Je stem en muzikaliteit benaderen perfectie.
Maar alle muziek en werk daargelaten, ik zal je vooral herinneren als een van de meest vriendelijke en liefste mannen die ik ken. Dát is je nalatenschap.
Familie en vrienden wens ik veel sterkte toe met de leegte die jij achterlaat. Je stem zal nog vaak te horen zijn in onze huiskamer, auto en op onbewaakte momenten ergens waar je het niet verwacht. Dan denk ik aan je en zal ik mijn kinderen vol trots vertellen dat hun vader in de schaduw van deze lieve rocklegende de muziek voor zijn stem heeft mogen geven.
