Jan, Linda en Robin
Graag willen wij jullie heel veel sterkte toewensen voor de komende periode.

Lieve familie Stappershoef,

We hoorden het vreselijke nieuws pas kort. We wensen jullie heel veel sterkte met het verlies van Edward!

Peter, Gonny, Mees, Fleurtje & Hessel de Haan

WIJ WENSEN JULLIE IN DEZE HELE MOEILIJKE TIJD. Heel veel sterkte toe met het verlies van jullie zoon en broer.
Jullie hebben al heel veel post en mail gekregen .Dat is voor jullie gezin wel een hoop troost en wij denken ook wel fijn.
Wij hopen dat jullie over een tijdje de rust weer terug vinden.en jullie eigen dingetje weer gaan doen .ik denk dat Edward dat ook zou willen he. Wij zijn blij dat we hiermee onze medeleven kunnen tonen.
Nou Jan Linda en Robin en verdere familie heel veel sterke verder.

Nu ben je er niet meer,
je kunt nu niets meer...

Maar wat je nog wel kan,
is voor altijd toekijken op ons allemaal,
Je vrienden beschermen,
en warmte en kracht geven aan pa, ma en grote broer.
Want al deze mensen, zullen jou nooit vergeten.

Ook ik zal nog vaak aan jou denken,
want jij was iemand,
net als mij.
In de bloei van het leven,
en aan de toekomst denkend.
Maar een half jaar geleden,
schokte hét bericht ook mij,
en dan merk je pas,
hoe dichtbij iemand het leven kan verlaten.

Jij leefde daarna dag op dag,
met heel veel moed,
met lieve vrienden,
en met heel veel kracht van thuis.

Nu is het de beurt aan jou,
om hen die kracht terug te geven.
Jij hebt mij echt verbaasd,
want met deze ziekte leven,
dat zou ik niet beter kunnen.

Ed, rust zacht jongen,
geniet maar van alles, waar je ook bent?

want dat heb je verdient!

Liefs,
Je buurmeisje

beste fam stappershoef.

heel veel sterkte met dit grote verlies..

Geweldige Aat,
He, maat. Hoe is het nou? Je zit daar nu boven, kijkt op ons neer. Ik vraag me af wat je nu doet. Ik denk dat je lacht omdat je het allemaal maar overdreven vind. Nee, Aat. Dat is niet. Je was een echte knokkert. Je hebt heel hard gevochten voor je leven. Het heeft helaas niet mogen baten. Je ziekte heeft uiteindelijk overwonnen. Maatje, je bent pas 20 jaar op deze wereld, nu, na 20 jaar heb jij ons verlaten. Altijd ging alles met je goed, ook als het niet zo was. Je wilde graag dat anderen zich geen zorgen maakten om jou, denk ik. Ik weet nog dat we samen naar Den Bosch gingen, jointjes halen, juist wat je zo graag doet. Ik weet nog goed dat je, als ik er niets van had gezegd, zo de provinciale weg op zou rijden. Onder weg naar Den Bosch drukte je bij elke tegenligger je toeter in waarna de tegenligger verbaasd om opkeek, of begon te zwaaien haha. Je weet wel wat ik bedoel he;). Je werd helaas steeds zieker. Ik zag het ook wel. We besloten samen met een groep naar Walibi te gaan. Ons eerste plan werd afgepakt, je kreeg epileptische aanvallen, waardoor je naar het ziekenhuis moest. Gelukkig hadden we de week erop geluk. Het zonnetje scheen. We hadden jointjes meegenomen naar Walibi en we hadden een heel gezellige dag met zijn allen. Sinds Walibi ging je achteruit. De ziekte kreeg steeds meer grip op je lichaam. Twee weken geleden heb je een afscheidsfeest gehouden. Ik vond het hartstikke mooi. Ik heb je zo zien glunderen toen je de slang van Mike eenmaal om je nek had. Achteraf gezien heb ik spijt dat ik niet met je op de foto ben geweest toen. Ik had geen idee wat er zou gebeuren. Je hebt ons altijd zoveel bedankt dat we naar je toe kwamen. In die week na je afscheidsfeest werd ik ziek. Op donderdag sms%u2019te Ilona mij over jouw. Het ging niet zo heel goed meer met je. Je had gezegd dat je niks meer van me had gehoord. Sorry maatje, ik was ziek, ik had natuurlijk altijd wat van me kunnen laten horen. Maar toen ik dat hoorde heb je gelijk proberen te bellen. Je nam niet op, ik kreeg Angela aan de telefoon. Zij vertelde me hoe het met je ging. Echt niet goed meer, je zou nog maar een paar dagen hebben. De volgende dag, koninginnendag, kwam ik bij je langs. Toen ik aankwam lag je op de bank, je was niet helemaal jezelf. Je had al aardig wat morfine op. Uiteindelijk heb ik nog samen met jouw een jointje gerookt. %u2019s Middags ging Ilona naar huis en ik bleef bij je. Ik heb je enorm veel pijn zien lijden. Ik heb die dag pas voor het eerst gehuild om jou. Niet omdat ik er niet mee zat, maar het begon nu pas door te dringen.
De volgende ochtend werd ik wakker om een uur of elf. Ilona had me gesms%u2019t of ik haar wilde bellen. Ze nam op en vertelde me dat je was overleden. Zaterdag 1 mei 2010 sinds dien is het slecht weer, sinds dien ben jij er niet meer. Lieve Aat, maat! Door jou heb ik nu eindelijk gezien dat je moet genieten van het leven. Want dat jij met twintig jarige leeftijd er al niet meer bent doet me pijn. Heel veel en zeker omdat ik je in je periode van ziekte steeds beter heb leren kennen. Jij hebt altijd wel willen werken. Ik heb daar nooit behoefte aan gehad en vaak snel verpest waar ik mee bezig was. En daarom, omdat jij wilde werken en ik niet, ga ik werk zoeken. Aat, ik werk voor jou. Je hebt bij veel mensen een zeer positieve indruk achtergelaten en ik vind dat jij een super jongen bent! Altijd ging alles met je goed. Maar op 1 mei 2010 ging het helaas niet meer zo goed.

Lieve Aat, Rust zacht maat. Jou kan ik nooit vergeten, je zal altijd in mijn hart voorbestaan!

~**10 januari 1990 - 1 mei 2010**~

Sterkte gewenst aan Jan, Linda en Robin Stappershoef!

Roel

Ik wens de familie en vrienden heel veel sterkte toe.

Wij wensen jullie heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.

Addie, Anja en Britt Kusters

Jan, Linda en Robin,
Langs deze weg wil ik jullie mijn oprechte deelneming betuigen voor het verlies van jullie Edward, zoon en broer.
Heel veel sterkte toegewenst. Nog onlangs sprak ik jou, Jan en je vertelde me dat jullie tot het laatst toe met hem genoten hebben van het leven. Houd die gedachte vast. Het zal zal jullie steunen en troosten in dit zware verlies!

Jan, Linda en Robin
Heel veel sterkte en wij denken aan jullie.