Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Elke Bakker

28-05-197121-10-2016
      Dearly beloved
      We are gathered here today
      To get through this thing called “life”
      (Prince)

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • reactie 21
        Robert Jan

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Robert Jan - Eindhoven

        26 oktober 2016

      • Lieve Elke..
        reactie 20   |   niet OK
        met die laatste 'X' in je bericht van 10 Okt. heb je voor mij de cyberkus een onnoemelijke waarde gegeven.

        Rust zacht nicht, de herinneringen blijven......
        Irvin

        Irvin - Tilburg
        25 oktober 2016

        Deel deze pagina:

      • reactie 19
        Jeroen

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Jeroen - Lommel

        25 oktober 2016

      • Lieve Elke,
        reactie 18   |   niet OK
        30 jaar geleden heb ik jullie leren kennen. jij was met je moeder en je zussen in Lloret del mar, en daar was ik ook met Nancy. Jullie konden het met zijn vieren goed vinden, en je moeder en ik ook. Na de vakantie is het kontakt met je moeder gebleven, we belden en zagen elkaar af en toe. En steeds als we elkaar aan de telefoon hadden vroegen we ook naar de meiden. Jou moeder zei altijd, als ik er naar vroeg, onze Elke red zich wel. En nu Elke moeten ze het zonder jou redden. En dat gaat pijn doen.
        Maar ik weet zeker, Luna, jouw moeder en je zussen gaan zich ook redden. Het gemis blijft altijd, maar ze zijn sterk en gaan door.
        Lieve Elke. Rust zacht.
        Nel Hesseling.

        Nel - Den Haag
        25 oktober 2016

        Deel deze pagina:

      • De mooiste bloem...................
        reactie 17   |   niet OK
        Maandag 17 oktober 2016 hadden we voor het eerst in 30 jaar weer contact. Kort geleden waren we elkaar namelijk weer tegengekomen op facebook. Ik stuurde je een PB waarop jij reageerde. Onvoorstelbaar dat dit dus ook meteen ons allerlaatste contact blijkt te zijn.

        Ruim 30 jaar geleden hebben wij elkaar leren kennen op het Bisschop Bekkers College. Jij een meisje uit de stad en ik uit het dorp. Een aantal jaren zijn we goed bevriend geweest. Samen carnaval vieren, zwemmen in het Ottenbad, veel lol bij jouw thuis in de Achtse Barrier en je bent mee op “vakantie” geweest naar Centerparcs toen mijn ouders 25 jaar getrouwd waren. Daar had ik eerlijk gezegd niet meer aan gedacht maar dat wist ons mam nog te vertellen toen we zaterdag aan een bakje koffie zaten en ik je overlijden ter sprake bracht.
        Na de Havo zijn we elkaar uit het oog verloren, achteraf gezien jammer maar onze levens zijn een andere kant op gegaan.

        Lieve Elke, helaas worden de mooiste bloemen altijd als eerste geplukt!

        Angelie - St Oedenrode
        25 oktober 2016

        Deel deze pagina:

      • Stilte
        reactie 16   |   niet OK

        Lieve Elke,

        Samen zochten we in juli 2014 voor 10 dagen in België de Stilte op.
        Daar leerde ik je voor het eerst kennen.
        Je zat naast me aan de picknicktafel toen we aankwamen en we kletsen wat voordat we naar onze kamers gingen. We hadden meteen een klik en zagen een herkenning in elkaar.
        We waren er beide voor de eerste keer en het bleek dat we roomies waren.

        In de Stilte bezochten en beleefden we onze dieptes, ieder op haar eigen manier.
        Je had het zwaar, er vloeiden soms tranen, je had pijn, er was hier en daar verzet.
        Verzet wat zich weer oploste en plaats maakte voor acceptatie van "dat wat is".
        We steunden elkaar in Stilte.

        Toen na 10 dagen de Stilte verbroken werd, raakten we niet uitgepraat.
        Veel herkenning op gebied van onderzoek naar onszelf en de rust en balans die we nu hadden gevonden.

        Na de retraite hielden we contact, via app, facebook, een belletje.
        Een trouwe vriendin vanaf dag 1, ik vond herkenning bij mezelf hierin.
        Jij doet wat je zegt en je zegt wat je doet!
        Je kwam langs zoals je had beloofd in de lente van 2016, na de verkoop van je bedrijf waardoor je het wat rustiger had.

        Je zou weer op retraite gaan in de zomer van 2016 maar je kreeg griep.
        Ik had in diezelfde periode ook griep en we appten elkaar hoe het met de ander ging.
        Ik herstelde van de griep, jij werd opgenomen in het ziekenhuis en toen kwam de dag dat je met een hele andere diagnose thuiskwam ...

        Ik ben bij je langs geweest tijdens je ziekbed, en we maakten plannen over dat je een keer mee zou gaan zeilen, misschien nog een keer op retraite samen ...

        De Stilte tijdens onze retraite evenaart niet de Stilte die ik nu voel, laat staan hoe de Stilte en de leegte nu voelen die jouw naasten, je moeder, je zussen en jouw Luna nu ervaren ....

        Lieve lieve Luna,

        Ik ben heel blij en dankbaar dat ik jouw moeder heb leren kennen!
        Ze was een prachtvrouw, lief, mooi, aardig, meelevend, sterk, een kanjer en ik heb begrepen dat ze uitblonk in heeeeeeeel veel dingen.

        Haar Liefde voor jou was sterk, zooo sterk en ik weet zeker dat je die Liefde de rest van je leven zult blijven voelen!

        Liefs en een dikke knuffel!

        Genny xxx







        Genny - Hillegom
        25 oktober 2016

        Deel deze pagina:

      • Lieve Elke
        reactie 15   |   niet OK
        Een stukje Prince, omdat ik zelf zo weinig woorden heb:

        Sometimes it snows in April
        Sometimes I feel so bad
        Sometimes, sometimes I wish that life was never ending
        And all good things, they say, never last

        Dag nichtje, ga maar beschermengelen nu. Liefs Annette

        Annette - Weesp
        25 oktober 2016

        Deel deze pagina:

      • Sometimes it snows in April.... (Prince)
        reactie 14   |   niet OK

        En toen na ruim 40 jaar is er balans..
        En evenwicht.
        Zo hard voor gewerkt..
        Gemediteerd, geleerd, gelezen, ervaren..
        Zelfreflectie, verlichting..
        Oude wonden waren geheeld..
        Overal geluk
        Elke dag genieten
        Een nieuwe start, een nieuw begin..
        Zoveel vreugde..
        Klaar voor de volgende stap.
        Zo vlak bij..
        Terwijl je vingers het nieuwe leven vast willen pakken,
        Steekt er uit het niets,
        Totaal onverwacht, totaal ongepast..
        Een alles vernietigende storm op.
        Die al je wensen en dromen neermaait met een vernietigende kracht.
        Zo onwerkelijk.
        Gebeurd dit echt? Ik kan het niet geloven
        Ik wil het niet geloven
        Is dit Eerlijk?
        Is dit hoe het gaat?
        Is dit het leven?
        Duizenden vragen..
        Niet één antwoord
        Het blijft stil..
        Angstig stil..
        Buddah zegt: als het stil is komen de antwoorden
        Maar ik hoor niets..

        Ik voel alleen maar.
        Ik voel de liefde
        Voor iemand die op mijn pad kwam.
        Ik voel dankbaarheid voor de mooie momenten
        De fijne gesprekken.
        Het lachen, het genieten..
        De vriendschap.

        Ze zeggen dat aan alle mooie dingen een einde komt..
        Is dit het einde dan?
        Zo absurt om dat aan te nemen.
        Elke vezel in m'n lijf schreeuwt van niet..
        Het mag niet het kan niet

        Ik voel pijn
        Ongeloof en wanhoop
        Is het een beloning? Het beloofde land? Is dat het? Snappen we er dan echt niks van?
        Leven zovelen van ons in onwetendheid?

        Misschien komt er een dag dat alles duidelijk wordt
        Misschien ook niet..

        Misschien moet ik het antwoord op de vraag niet willen weten..

        Misschien moet ik alleen maar dankbaar zijn dat ik een klein deeltje ben op jou pad..

        Elke dag.
        Elke minuut.
        Elke seconde.
        Elke.
        ❤️

        _____________________________________________________________________________

        Lieve Elke,
        Wat ben ik dankbaar voor de bijzondere vriendschap.
        Wat ben ik dankbaar voor alle lekkere etentjes.
        Wat ben ik dankbaar voor de mooie gesprekken.
        Wat ben ik dankbaar dat we zoveel hebben gelachen.
        Ik ga je missen, maar in m'n herinneringen leef je gewoon door..

        Liefs Will -X-

        Will - Tilburg
        24 oktober 2016

        Deel deze pagina:

      • Te kort
        reactie 13   |   niet OK
        Lieve Elke,
        de lichtjes heb je niet laten flikkeren, maar de herinnering aan je hart vol warm en liefdevol vuur heb je ons gegeven. Verdrietig maar omgeven en gesteund door de mooie herinneringen aan de fantastische vrouw die je in mijn hoofd nog immer bent, zal ik de opdracht volbrengen die je mij hebt gegeven.
        T was kort Elke, veel te kort . Maar ik wil je bedanken voor je grote vriendschap met Anouk en je liefde voor Emma en Olivier en dat ik daar een beetje deel van heb mogen uitmaken.

        Liefs Cees

        Cees - Vleuten
        24 oktober 2016

        Deel deze pagina:

      • Voor Elke, van Olivier
        reactie 12   |   niet OK
        Lieve Elke,
        Ik vind je heel lief en niet leuk dat je dood bent gegaan
        Kusjes van Olivier, 7 jaar

        Olivier - Vleuten
        24 oktober 2016

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.