Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Ellen Beek

24-09-194715-05-2003
      Zwaar drukt het op mijn schouders,
      ik ben een kind zonder ouders.
      Het verdriet zit diep en doet pijn,
      nooit meer iemands kind te zijn.
      Geen papa en mama meer kunnen zeggen,
      geen arm die ze even om je heen leggen.
      Een blik vol trots naar hun kind,
      wat een ander ook van haar vindt.
      Een knipoog en ik hou van jou,
      want zij blijven je altijd trouw.
      Dank je pap en mam voor dit leven,
      warmte en liefde hebben jullie mij meegegeven.
      De herinnering aan jullie is mij dierbaar,
      en dat is wat ik in mijn hart bewaar...

      Overige informatie
      Zij staat ook onder de T in de memoriam !

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 24   |   niet OK
        Lieve allemaal, ontzettend bedankt voor alle kaarsjes die jullie voor ons opsteken! Dit waarderen mijn zus en ik heel erg! De dagen zijn nog steeds leeg en eenzaam, en iedere avond, als je in bed ligt, denk je: zo, deze dag heb ik weer overleefd, want dat is wat je doet, je overleeft. Maar wetende dat er (onbekende) mensen zijn die toch met je meeleven, doet je goed. Dus bij deze nogmaals: BEDANKT!

        Cynthia -
        3 september 2003

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 25   |   niet OK
        Lieve Manon en Cynthia,

        Als geen ander weet ik wat het is een kind zonder ouders te zijn. Verloren, eenzaam, ontredderd. Overleven, elke dag weer nieuwe kracht zien te vinden om de dag door te komen. Je omgeving om de tuin leiden, want dat willen ze graag. Denken, soms in wanhoop: ik wil mijn ouders terug. Want kind blijf je, ongeacht je leeftijd, zoals zij altijd je ouders zijn geweest en zullen blijven. Doorgaan, omdat je moet. En ontdekken dat je het ook kan. Vraag niet hoe, maar je kunt het, al twijfel je daar vaak aan.
        Er zijn mensen die, hoewel ze niet kunnen voelen wat jullie voelen, er voor jullie willen zijn. Maak daar gebruik van, want je kunt het niet alleen. Daarvoor is de last te zwaar.

        Wij zijn er.

        Marie-Anne.

        Marie-Anne -
        3 september 2003

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 22   |   niet OK
        Lieve Manon,
        Ik heb even weer wat kaarsjes aangestoken voor jullie ne je lieve moeder.Ik hoop dat je het allemaal een beetje kunt verwerken.Weet lieve Manon dat ik veel aan je denk.Heel veel liefs van,

        Fenna -
        2 september 2003

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 23   |   niet OK
        lees dit met tranen in mijn ogen ook ik ben een kind zonder ouders al 27 jaar is mijn moeder bij mij weg en nog mis ik haar iedere dag weer.. heel veel sterkte om dit grote verlies te kunnen dragen...

        bep schenk

        bep -
        2 september 2003

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 21   |   niet OK
        Lieve Manon en Cynthia,

        Zo kort geleden nog maar. Heel veel licht en kracht voor jullie om je te dragen door deze zware tijd. Ik begrijp heel goed wat jullie doormaken. Een strijd om het bestaan.

        Liefs Sonja * Michel Hendriks

        sonja -
        1 september 2003

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 20   |   niet OK
        Lieve Cynthia en Manon
        Heb even wat kaarsjes aan gedaan want er branden even helemaal niets .
        Liefs Sil mams van Bas,Jeffrey en Stephanie* 4ever

        Silvia -
        30 augustus 2003

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 19   |   niet OK
        Lieve Manon en Cynthia
        Heb weer wat kaarsjes aan gedaan bij je moeder. Gaat het een beetje met jullie?
        Liefs Sil

        Silvia -
        18 augustus 2003

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 18   |   niet OK
        Lieve Manon,
        Wat jij nu meemaakt zal voor mij niet ver weg zijn. Ik hoop voor jou dat de pijn ooit zal verzachten.
        Renate

        renate -
        1 augustus 2003

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 17   |   niet OK
        Lieve Manon,
        Ik heb even weer een paar kaarsjes aangestoken voor je moeder dat doe ik heel vaak even.Ik schrijf niet elke keer maar ik brand wel elke keer een kaarsje.Hoe gaat ie lieve meid.
        Ik denk aan je maar dat weet je wel hé.
        Heel veel liefs van Fenna.

        Fenna -
        12 juli 2003

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 16   |   niet OK
        Lieve Manon,

        De kaarsjes waren bijna weg, ik heb weer een paar nieuwe aangestoken voor je lieve moeder! Ik ga je niet bestoken met allerlei medelevende teksten daar heb je vast niet zo veel behoefte aan, ik wens je in elk geval heel veel kracht, liefde en sterkte toe bij het dragen van je gemis pijn en verlies van je naasten! Liefs Femmy dochter van P. Schollaardt, staat ook op deze site.

        Femmy -
        6 juli 2003

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.