Dag lieve Elly

(Voor jou willen we een monument
oprichten. Maar je weigert
een sokkel; het brons van onze
waardering is niet aan jou besteed.)

Toen je er was,
gaf je wat je geven kon.
De rest bleef van jezelf.
Mooi is dat.

Was het genoeg?
Natuurlijk niet. Jij bent
zo iemand die niet weg kan,
aanhoudend dienst doet.

En nu je toch gaat,
blijft in ons jouw beeld bestaan:
vanwege je toewijding, je trouw,
je liefde, je bijna alles.

Els Plaisier & Dick J. van Dijk

De mensen van voorbij,
worden niet vergeten.
De mensen van voorbij,
zijn in een ander weten.
Bij God mogen ze wonen,
daar waar geen pijn kan komen.
De mensen van voorbij
zijn in het licht, zijn vrij.