Lieve Els,
Wat bizar om nu op een digitale gedenkplaats iets te schrijven voor jou Els en voor Wouter, Vera, Joost en Jasper.
Ik heb je leren kennen tijdens de middelbare school tijd van onze dochters en tijdens de sportieve voetbalprestaties van onze zonen.

Het klikte gelijk en we konden fijn delen over van alles wat ons bezighield.
Lekker hele stukken gewandeld in bos of over hei met Ranger. Gezamenlijke verjaardagsfeesten gevierd. Genoten tot laat van de museumnacht. Samen met Martha onze 'kunst'uitjes en we hebben een heerlijk weekend vertoefd in Antwerpen.

10 jaar naar veel musea, exposities en zelfs naar een concert van Toontje Lager geweest. Zo leuk jouw nieuwsgierigheid tijdens onze uitjes. Ook leerde ik soms het e.e.a. van je over kunst en geschiedenis.

Je sprak vaak met trots over Wouter en je kinderen, de fijne reizen met je zus en de geweldige reizen met je gezin.
Daarnaast stond je altijd klaar voor anderen. Heel trouw was je daar in. Ongelofelijk ook de inzet die je , samen met je zus, toonde voor je moeder tijdens de Corona periode.

O, Els wat zal ik onze gesprekken en onze gezamenlijke 'kunst'uitjes missen. Ook je betrokkenheid en je liefdevol meeleven.
De laatste 1,5 jaar liep even heel anders. Wat een moed en kracht heb je getoond om de depressie te verslaan. Heel bewonderingswaardig.
Voor altijd ben je in mijn hart, Els.

Lieve Els, ik heb je leren kennen als een betrokken, gedreven, enthousiast, slim en lief mens en zoveel meer, in de ouderraad, waar we ons samen hebben ingezet voor onze kinderen. Daarna zijn we elkaar steeds blijven opzoeken, samen met Anne-Marie bleven we in contact. Welk onderwerp we ook aansneden in onze gesprekken, jij had je altijd goed ingelezen en je was altijd benieuwd naar onze gedachten en ervaringen.Je verhalen over je reizen waren altijd heerlijk om naar te luisteren. Je zit voor altijd in mijn hart en mijn herinneringen, liefs Gabriëlle.