Precies 15 jaar geleden in september kwam je bij ons werken in Erp aan de Cruijgenstraat. Via Ans je vriendin, leerde we je kennen en al snel hadden we een goed contact. Dat onze pup Max datzelfde jaar in oktober bij ons kwam wonen vond je absoluut geen probleem. Jij was een echte hondenvriend en Max had een speciaal plekje bij je. Al snel mocht Max regelmatig bij jullie komen logeren als wij op wintersport gingen. Ook als we eens een dagje weggingen, paste je op hem. Niets was je teveel. Je was echt zijn tweede baasje. Later toen we naar Eerde gingen verhuizen was het geen enkel probleem om ook daar je hulp te bieden. Je bleef ons trouw en elke week kwam je weer om ons huis spic en span te maken. Enkele jaren geleden werd je ziek. Je vond het belangrijk dat we tijdens je chemo kuren vervanging kregen, je had het zelfs al geregeld voordat wij het wisten. Je nichtje Saskia kwam je vervangen en jij werkte haar in! Na een klein jaar, kwam je weer terug werken. Je wilde het graag weer zelf doen. Maar je voelde zelf dat je krachten snel minder werden en je moest toegeven dat het niet meer ging, dat deed je veel pijn.
Je nichtje Saskia stond meteen weer voor ons klaar, die is nog steeds bij ons en wij zijn je hier erg dankbaar voor.
Jij kwam nog regelmatig even bij ons op de koffie om bij te kletsen. Onze hond Max werd inmiddels ook bijna 15, ook die werd steeds zwakker en hebben we in juni jl. laten inslapen.
Nu jij Els!
Onze trouwe hulp, wat zullen we je missen. Je hebt een speciaal plekje in ons hart.
Heel veel dikke knuffels ook van Henri
Josee
