Hoe jong was Else, toen we haar voor het eerst zagen, in de Apeldoornse kerkbank voor ons, bij opa en oma Rook? Ik denk drie of vier jaar. We weten nog dat we op zondagavond 2 mei 2004 in Emst naar de kerk gingen, de gemeente die gescheurd was. Na de dienst dronken we in de pastorie koffie en speelde ze met Karel. In Krimpen zat ik met Adriaan van der Stoep ooit aan de avondmaaltijd en in mijn herinnering deed Else stevig mee in het gesprek. De laatste 21 maanden stonden zij en Jan-Willem meer op ons netvlies, volgden we het nieuws over hen en had ze elke dag in ons gebed een plaats. "Heere, ontferm U'! Die woorden blijven we opzenden voor Jan-Willem, de ouders van Else, jullie allen.
In verbondenheid, Lenne en Piet Vergunst

Gecondoleerd, heel veel sterkte en God's troost gewenst.
Marten, Jeanette en Eefje Speksnijder
Krimpen a/d ijssel

Bedroefde familie,
Vanmiddag de dienst meegekeken. Hoe groot is het verlies van een geliefde vrouw en dochter. Jullie moeten verder zonder haar maar het kan eigenlijk niet. En toch kan het dan ook deze keer Kerst worden omdat Hij kwam en al het leed op zich nam. Hij die de pijn verzacht.
Onze condoleance.

Lieve Jan-Willem, Henrike, Arjen, Karel, Marleen en verdere familie,
Gods nabijheid gewenst in het verlies van Else.
Dankbaar dat we de dienst op afstand konden meebeleven.
Peter en Ciska Bos-Blauw
Gouda