Drie jaar geleden kwam je langs, we waren met de aanleg van de Stadswegtuin bezig “Kan ik helpen?” Tuurlijk altijd welkom. Het overleg was altijd summier geen flauwekul, de Japanse duizendknoop woekert ook weer flink, een week later kom je dan op deze plek en zijn ze allemaal gerooid. Winde verwijderen geen probleem, je nam het hele achterste stuk voor je rekening. Het laatste wat we samen deden was de Anemonen met een touw omwikkelen, zodat ze niet over het voetpad zouden hangen. Het touw zit er nog en blijft er voorlopig. In het voorjaar hebben we de paden in het Smulbos naast je huis nog voorzien van houtsnippers (foto). Ik zag aan je dat je ervan genoot de vrijheid de stilte en het lekker bezig zijn in de natuur. In de Nieuwe kerk hoorden we wie je eigenlijk was, want dat wisten we niet, muzikant, fietsenmaker, bioloog en fietser, helaas hebben we deze Elske niet leren kennen. Je hebt er nu niet veel meer aan maar wil je toch bedanken voor het werk dat je stilzwijgend in het Pinetum deed.
Rex