Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Engelina Govers - Hartman

05-12-193403-08-2004
      Doof nu het licht en sluit je ogen
      en vergeet de strijd
      jouw leven hier is omgevlogen
      maar je liefde blijft.
      Maar waar jij gaat
      zijn zon en maan gelijk
      de kleinste bloem
      is daar als de hoogste eik
      en alle koningen en kinderen
      Zo zal het zijn.

      Laat nu die laatste droom maar komen
      en wees niet meer bang
      jouw nacht van vrede is gekomen
      na een levenlang.
      En waar jij gaat daar is geen haat of pijn
      het heetste vuur
      wordt dat als van een kaars zo klein
      zoals de zon schijnt na de regen
      zo zal het zijn.

      En waar jij gaat daar zullen vriend en vijand
      samen gaan
      wat stof is zal tot stof vergaan
      en elke storm komt weer tot rust daar
      zo zal het gaan.
      En waar jij gaat laat ik mijn hart en ziel
      met jou meegaan
      jouw taak op aarde is voldaan
      zoals je was in alle liefde
      zo zal je gaan.

      Overige informatie
      Dag mijn lieverd, wat mis ik je... Voor jou is het misschien beter zo, je
      had geen leven meer. Ik hoop toch vurig dat ik jouw lijdensweg iets heb
      kunnen verlichten in de twee jaar dat je weer thuis was. Ik vond het heel
      bijzonder om zo dicht bij je te mogen komen. Wat heb ik je veel geknuffeld
      en getroost en jij mij ook.
      Lieve ma I love you, Forever and Ever....

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 20   |   niet OK
        Vanmiddag in je huis nog wat schoongemaakt, nog wat spulletjes mee naar mijn huis genomen. Nog een weekje, en dan moet ik de sleutels inleveren van jouw, ons huis ma. Ik heb het daar erg moeilijk mee. Eigenlijk wil ik het huis houden; er naar toe kunnen als ik de behoefte heb. Ik vind daar nog steeds iets van jou, ma. Ik heb gewoon hartkloppingen als ik aan dat moment denk dat ik de sleutels af moet geven.... Kus...

        Esmeralda - amsterdam
        23 oktober 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 15   |   niet OK
        Esmeralda ik leef met je mee en hoop dat dit berichtje je wat steun kan geven
        Liefs Jolanda

        Jolanda(jolly) -
        22 oktober 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 16   |   niet OK
        Lieve Esmi, een ontzettend dubbel gevoel blijft achter, als een ernstig zieke dierbare overlijdt. Je bent blij dat ze niet meer hoeft te lijden, ontzettend blij. Maar aan een relatie zitten 2 kanten, ook die van jou en die voelt nu leeg, maar is dat ook zo? De fysieke afwezigheid van je moeder verandert toch niets aan de relatie? Die is zoals die was de laatste tijd, heel innig. Dat gaat niet weg, dat blijft, voor altijd, zij blijft altijd bij je in je hart, daar is geen deletetoets voor! Sterkte meisie, ik denk aan je.

        Mirjam -
        22 oktober 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 17   |   niet OK
        Lieve Esmee, Ik heb een kaarsje voor je moeder en voor jou opgestoken. Hoop dat het je zal sterken.

        Jolanda -
        22 oktober 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 13   |   niet OK
        Lieve Esmeralda en lieve moeder.. jullie deelden samen iets heel bijzonders, namelijk de liefde tussen moeder en dochter. Iets wat mij altijd onthouden is, dus ik weet maar al te goed ook.. hoe het is om zonder moeder te moeten leven. Maar jullie hebben samen iets heel moois neergezet, een voorbeeld die voor andere moeders en dochters ook hoop biedt en inspiratie.

        Maar ook het besef, dat het leven zo kostbaar is, en dat je moet genieten van iedere dag die je met elkaar kunt doorbrengen en er voor elkaar kunt zijn.
        En dat hebben jullie gedaan, hoe moeilijk dat misschien ook was, en u moet een geweldige moeder zijn geweest!
        Het is voor mij een verhaal van hoop en van liefde dus ook, wat mij inspireert om het zelf ook beter te doen dan het mij lukte richting m'n eigen moeder. Ik heb nu ook een dochter.. 14 jaar nog maar, en soms heb ik moeite om de liefde van mijn kinderen te accepteren. Omdat mijn moeder dat namelijk ook nooit kon, niet wilde en nog steeds niet kan en wil.
        Maar jullie geschiedenis van onvoorwaardelijke liefde is een bron van inspiratie voor anderen, ook na de dood. De dood is geen scheidslijn, de liefde blijft bestaan! Ook al is de moeder van Esmeralda er nu niet meer, ze leeft nog door in onze harten hier.
        liefs, Julia

        Julia -
        21 oktober 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 14   |   niet OK
        Esmeralda,
        Uit ervaring weet ik dat het verliezen van een dierbare een groot verlies is. Daarnaast is het dubbele gevoel dat het ook een goed is als iemand die een lang ziekbed heeft overlijdt. Het geeft dan ook weer de rust om te overdenken dat het wel "goed" is en je moeder te blijven herinneren uit de betere tijden.
        Veel sterkte.

        Nico -
        21 oktober 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 12   |   niet OK
        Goh ma, er staan al heel wat kaarsjes voor je te branden.. Ik heb voor pappa ook een memorial aangemaakt, aleen moet ik nog ff een mooi gedicht zoeken en zn fotootje inscannen...Ik mis jullie allebei, al is pa al zolang weg van ons...Dag lieverd rust maar...Sandra heeft het ook erg moeilijk. Ze mist je vreselijk en voelt zich verlaten...

        Esmeralda -
        20 oktober 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1   |   niet OK
        Ik hoop dat de kaarsjes je wat van steun kunnen zijn.
        Wendy Massop, dochter van *Gerda Alders-Arends

        Wendy -
        19 oktober 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 2   |   niet OK
        Oef wat confronterend om jou hier te zien staan ma. Ik mis je zo erg!!

        Esmeralda -
        19 oktober 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 3   |   niet OK
        Lieve Esmee,,,,Ik steek wat kaarsjes aan voor je lieve moeder, ik zag op prikbord dat ze hier stond en ik hoop dat de kaarsjes wat licht in de duisternis geven voor je mama.Liefs van Bep, Moeder van Hans* Oma van Savannah* en Jelle* de Vries.(staan hier op V-9+10)

        Bep -
        19 oktober 2004

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.