Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Eric Adriaanse

31-08-196231-10-2019
      Wij willen jullie vragen om je herinneringen aan Eric, in de vorm van verhalen, foto’s en anekdotes met ons te delen door een persoonlijk bericht of een condoleance achter te laten. Je reactie wordt zeer op prijs gesteld!

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Foto
        reactie 17   |   niet OK

        Op ons 30-jarig huwelijksfeest in 2009. Altijd in voor een feestje en gezelligheid met familie en vrienden. Lenneke en ik konden Eric’s goedlachse en vrolijke aanwezigheid altijd waarderen.
        Geef Len een dikke knuffel van mij en de jongens ????


        Rob - Spijkenisse
        3 november 2019

        Deel deze pagina:

      • reactie 16
        Cynthia

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Cynthia - Wijchen

        3 november 2019

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 15   |   niet OK
        De kracht en positiviteit die van jullie afkwam ondanks de moeilijkheden was inspirerend voor velen

        Clau - Landgraaf
        3 november 2019

        Deel deze pagina:

      • Let’s put our minds together as one...
        reactie 14   |   niet OK

        Linda Elize - Capelle aan den IJssel
        3 november 2019

        Deel deze pagina:

      • Vriendschap vraagt geen woorden
        reactie 13   |   niet OK

        De eerste ontmoeting was op Ibiza. Daarvoor hadden we elkaar wel gezien maar nooit echt gesproken. Tijdens het ROOF feestje op het dak misten we de sfeer die zo’n avond onvergetelijk maakt. De muziek was te zacht, de bar had lange rijen en het dansen werd schuifelen. Dus vroeger weg en naar de andere kant van het eiland, want daar loodste Patrick Pijnenburg ons naar een ander feestje. Samen met jullie waren we te vroeg met als alternatief om dan maar de Burger King op de hoek in te glippen. Onder het ‘genot’ van een vette hap werden de eerste dingen gedeeld. Na de vakantie kwamen we af en toe een wijntje drinken of wipten we zomaar even langs. De laatste maanden werd jullie leven helemaal op z’n kop gegooid en hebben we jullie geprobeerd te steunen tijdens het AVL traject. We hadden allemaal goede hoop. Zorgden ervoor dat Syl op jullie trouwdag toch nog een beetje dichtbij je kon zijn. Je hebt de strijd verloren. We weten ‘Het leven is een voortdurend afscheid nemen’, maar dit afscheid kwam veel te snel. Onze vriendschap was kort, maar bijzonder.

        Voorgoed uit ons midden, maar nooit uit ons hart.

        Liefs Dick & Linda


        Linda & Dick - Amstelveen & Vlaardingen
        3 november 2019

        Deel deze pagina:

      • Laat maar los Eric, je meiden houden je vast..
        reactie 12   |   niet OK

        Eric, de grote stoere broer van René, waar ik bij in de brugklas op de Klamdijk zat. Nou was René al een force of nature opzichzelf; de broer van René was zo’n jongen waarvan je z’n naam al had gehoord zonder hem gezien te hebben, een sportieve blonde god werd er gezegd in de wandelgangen.
        Silvia ken ik via Esther Koeman, altijd zo vreselijk gelachen want Sil is de droogkloterigste droogkloot, die zich ook nog eens niks door niemand liet vertellen.
        Eric & Silvia vinden elkaar, krijgen twee bloedjes van meiden wat ik zie als ik reconnect op facebook. Mooi gezin, alles voor de wind. En dan breekt de mast. Na een stormachtige tijd vol wanhoop, daadkracht, verdriet, hoop, geloof en veel liefde is deze loveboat gestrand. In onbekende wateren. Jullie komen vanzelf weer op koers, Eric wijst de weg. Je wéét wat
        hij denkt, vindt, en wat hij zou antwoorden op de vragen die naar boven komen drijven in deze woelige periode die er aan komt. Vertrouw op je oergevoel en leun op de steun van alle dierbaren om jullie heen.
        Heel veel liefs, Linda


        Linda Elize - Capelle aan den IJssel
        3 november 2019

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 11   |   niet OK
        Ik ( Jenny) maakte als eerste kennis met de ouders van Eric in de gymzaal om mijn turn capaciteiten te verbeteren . Toen op latere leeftijd kreeg ik verkering met Joop de achterbuurjongen van de fam Adriaanse . Toen gingen we trainen in de fitness op de bovenstraat daar leerde ik Eric kennen die vele dagen fanatiek aan het trainen was, soms zo fanatiek dat zijn benen zo opgeblazen waren dat die niet meer normaal de trap op of af kon ????????.
        Na een paar jaar elkaar niet gezien te hebben kwamen we elkaar weer tegen in de sportschool maar toen met Sylvia erbij en er was nog een klein dingetje veranderd want toen stond Sylvia in mijn les of bij bij onze dochter Danine . Ook al kwamen we niet bij elkaar over de vloer het was altijd goed en voelde goed. Dan is Facebook ook een leuke uitvinding om toch zo contact te hebben en elkaars leven te volgen in goede en slechte tijden .
        Eric rust zacht en waak goed over je gezin van groot tot klein .
        Sylvia lieverd heel veel sterkte en we houden contact ❤️❤️❤️

        Ik (Joop) leerde je kennen in oud-IJsselmonde. Jij was mijn overbuurman. Vanuit onze keuken konden wij bij jullie in de woonkamer kijken. Jij in je jonge jaren in de turnzaal en ik altijd aan het voetballen. Beiden andere interesses. Je ouders super aardige mensen. Mijn vader is op latere leeftijd bij hem gaan trainen. Je moeder in de Magneet in de bediening samen met mijn tante. 1 anekdote zal ik nooit vergeten. Ik trainde in de fitness op de Bovenstraat. Jij deed dat elders en kwam zomaar even trainen. Je was op de fiets. Na je training stapte jij weer op je fiets. Even aanzetten... ketting kapot getrapt!!!!! Bizar beresterk was je. Sterk als een beer maar gesloopt door die rot ziekte.
        Sylvia ik wens jou en je familie heel veel sterkte toe ????

        Joop en Jenny de Jongh

        Joop en Jenny - Rotterdam
        2 november 2019

        Deel deze pagina:

      • Till we meet again
        reactie 10   |   niet OK
        Lieve Eric
        De laatste jaren hadden we niet meer zo veel contact maar we kenden elkaar al heel lang. Het begon bij Olympia waar je vader turnles gaf, en wat een lol hebben wij met z’n alle gehad niet alleen tijdens de trainingen en wedstrijden maar ook tijdens al de leuke weekendjes weg
        Dan worden we ouder en verliezen we elkaar uit het oog. Ieder gaat zijn eigen weg krijgen een gezin en bouwen andere en nieuwe vriendschappen op. Soms op feestjes kom je elkaar weer tegen en in Drente waar we met Pinksteren altijd naar toegingen, maar al zagen we elkaar niet vaak het voelde wel vertrouwd.
        Op facebook was te zien hoe jullie genoten van het leven en van elkaar. Toonbeeld van een liefdevol gezin, familie en vriendenkring.

        Tijdens de reünie van Olympia was het alsof de tijd even had stilgestaan zo’n vertrouwd gevoel om iedereen weer te zien.
        Dan plotseling staat jouw leven en dat van je familie op zijn kop.
        Ook al hadden we niet veel contact ik was in gedachte bij jullie elke dag en dan vroeg ik mij af hoe het ging ook Marcel was er elke dag mee bezig.
        Je strijd is getreden en je laat een grote leegte achter bij iedereen
        Wat zal jij gemist worden.
        Rust zacht Eric
        Till we meet again

        ❤️❤️Marga en Marcel Steenhouwer

        Sylvia, Kirsten, Demi
        Piet en Adrie
        Rene en Anouschka en kids
        iedereen die hem zal missen
        Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd
        ❤️❤️


        Marga en Marcel - Rotterdam
        2 november 2019

        Deel deze pagina:

      • Een groot verdriet!
        reactie 9   |   niet OK
        Een groot verdriet
        Je hart doet zeer
        Degene die je liefhebt
        Is er nu niet meer
        De tranen blijven stromen
        Je keel knijpt dicht
        In gedachten zie je steeds
        Dat vertrouwde gezicht
        Geef gevoelens de ruimte
        Zelfs wanhoop of woede
        Laat de tijd je verdriet helen
        En koester al het goede.

        Debbie Michel en de kinderen - Made
        2 november 2019

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 8   |   niet OK
        Lieve Eric,

        Als vader van Kirst en Deem en als familievriend ken ik jou. Veel lachen en altijd kirst of deem op de kast jagen met je grappen en grollen, in Hinterstoder, La Ballena of thuis in Rotterdam.

        Je lach zie en hoor ik nog en zal nooit worden vergeten.

        Veel liefs,

        Eva

        Eva - Rotterdam
        2 november 2019

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.