Lieve Eric,
Ik kan mij geen tijdperk bedenken dat jij niet in mijn leven was. In mijn herinnering zag ik jullie wekelijks, sommige periodes zelfs vaker dan de rest van mijn familie. Ik zie jullie ook echt als oom Eric, tante Sylvia en mijn nichtjes Kirsten en Demi. In het weekend gingen we vaak bij jullie op bezoek of kwamen jullie naar ons (wat ik erg leuk vond, natuurlijk niet omdat ik jou dan zag maar omdat ik dan kon spelen met Kirsten.. Demi speelde meestal niet mee want die zat altijd alleen maar op schoot bij haar moeder met haar duim in haar mond????).
Ook zijn we vaak met elkaar op ski-vakantie geweest waar we leuke herinneringen hebben. Mijn grootste herinnering aan jou zijn de Koninginnedagen. Zelfs nog voordat het Demi haar dag was, vierden wij deze dag al samen. We waren dan op het plein waar de kinderen (ik dus) oud-Hollandse spelletjes deden. Jij en papa (volgens mij deden jullie aan body-building) deden ieder jaar mee aan kracht-spelletjes. Ik zie het nog zo voor me hoe jij die hele stapel houten blokken kon optillen. De herinneringen die ik heb is dat jij IEDER JAAR de sterkste man van de dag was????????. En wat was ik dan trots:"mijn oom is het sterkste van iedereen"????. Helaas hebben we weinig contact gehad sinds ik op mijzelf ben gaan wonen. Toen je ziek werd vond ik het dan ook erg moeilijk om ineens voor je deur te staan. Ik heb heel vaak aan jullie gedacht en heb veel over je gesproken met mijn ouders. Ergens ben ik blij dat ik je niet zo zwak heb gezien. Voor mij zal je altijd mijn sterkte oom blijven, de sterkste van allemaal, zoals ik je altijd heb gezien. Ik hou van jou ❤️ kus van Rodie
OOM.
Een boom van een kerel,
Dat was jij voor mij.
De boom is geveld.
Wat is het nu stil in mij
