Lieve Eric,
Al heel veel jaren contact met elkaar, begonnen doordat onze kinderen bij elkaar op school zaten, Pauline en Brenda en Maurice en Mark. In de tijden dat jij in het buitenland zat ging ik samen met Diana met de kids naar zwemles en speeltuin en de meiden koekjes bakken.
Maar ook in de tijd na al je tegenslagen hebben wij elkaar goed lekker kennen, serieuze gesprekken maar die eindigde altijd met een grap en een grol van jou want wat was je altijd optimistisch probeerde van alles wat te maken.
En onze kinderen hebben ook fijne herinneringen, Eric kwam altijd op 2 wielen door de bocht met zijn Ferrari scootmobiel of racen op hun fietsjes met jou.
Je kookkunsten, en alles wat je maakte was geweldig, en altijd aan het einde van het jaar dat telefoontje
" he Eric hoeveel vis wil je voor de feestdagen" en altijd het antwoord oh het water loopt mij uit de mond.
Dan kwam er een flinke bestelling want je had alweer ideeën wat je zou gaan maken.
Wij hebben het altijd heel fijn gevonden om dit voor je te kunnen regelen.
Ook je uitspraken vergeten wij nooit:
Hoe gaat het Eric : Nou lekkkkkeeeerrrr hoor en ja ik ben vrij tot de kerst dus zeg het maar.
Wij vergeten ze nooit, en denken er met een glimlach aan terug maar je had ook een serieuze kant en heel behulpzaam, zo zijn we jou heel erg dankbaar dat je voor onze Brenda alle videobanden na haar overlijden op dvd heb gezet , heel veel werk met muziek eronder en tekst maar voor jou geen probleem.
Als we ze nu afspelen zeggen we altijd ja de banden van Eric!!
De afgelopen periode ging het met jou minder maar altijd weer die positiviteit, ben vaker bij je langs geweest en samen tussen de middag gegeten , was fijn om dat voor jullie te kunnen doen.
Het laatste bezoek in het ziekenhuis was verdrietig maar ook kwam er weer die lach, Lieve Eric we gaan je heel erg missen en zijn er voor Diana en de kinderen
Dag lieve vriend
Liefs Jan en Monique
