Wij waren buren van de familie Bakker in. de jaren: 1974-1980 , een onvergetelijke periode. Met Erik was er altijd wat, maar vrolijkheid ging voorop. Mijn deelneming met dit heengaan van Erik, sterkte toegewenst om dit verdriet te dragen. Met vriendelijke groeten, Dick Schriek. Terneuzen.

Erik was begin jaren 90 mijn leidinggevende bij Centraal Beheer, tijdens mijn eerste baan. Hij was een 'vreemde vogel' maar daardoor voor mij als jonge buitendienstmedewerker een inspiratie. Van hem kreeg ik mee dat wat er ook gebeurd je je hart moet volgen wat in mijn geval ontaard is in voor mezelf beginnen wat ik tot op heden niet betreur.
Het eerste verhaal wat me te binnen schiet is het verhaal dat hij vertelde dat hij als kind uit het buitenland (Afghanistan oid?) naar Nederland kwam met zijn ouders (Zeeland meen ik). Zijn vader was jarenlang in het buitenland werkzaam geweest. Toen ze nog niet zo lang in NL woonden, sprak de buurt schande van de Bakkertjes want Erik poepte gewoon in de tuin. Dat deden ze allemaal in Afghanistan.
Prachtige kerel met een warme, emphatische inborst. Ik wens de familie veel liefde en kracht....
Leon Lokkart

Met ongeloof hoorde ik het bericht van het overlijden van Erik. Een dag voor zijn overlijden zat ik te dineren met drie oud Centraal Beheer collega’s van Erik en kwamen hij nog ter sprake. Met name zijn hilarisch verhalen over zijn jeugd.
Mijn condoleances aan familie en nabestaanden.
Erik zal in mijn herinnering blijven voortbestaan en telkens weer een lach op mijn gezicht toveren als ik aan hem denk.

Eerlijk is eerlijk, Erik is Erik. Erik was mijn neef.
3 jaar ouder, dat is heel wat als je zelf maar een uppie van 4 of 7 bent op het strand van Rokanje. Mooie dijken en zandkastelen, en allerlei spelletjes in groot familieverband met alle andere neven en nichten, ooms en tantes, …
3 jaar ouder, dat is heel wat als je zelf maar 11 of 12 bent, en je gaat logeren in Terneuzen, waar je dan meegenomen wordt op een speelse wandeling, langs een bouwwerf komt, en Erik dan maar op de zetel van een graafmachine gaat zitten, totdat er in de verte een man aankomt schreeuwen en wij allemaal effen moeten wegrennen. Grote beleving toch.
3 jaar ouder, wat heeft het nog te betekenen? Erik blijft een soort uiterst vriendelijke gids, een filosoof in zijn creatieve uitspraken, een muziekliefhebber met interessante keuzes die hij met je wil delen, iemand wiens genegenheid maakt dat je er echt iets aan hebt als je even bij hem mag zijn.
Erik is Erik, voor altijd.