We deelden soms een kantoor aan de Willinklaan in Amsterdam. We hebben mooie gesprekken gehad. Daaruit bleek heel veel liefde voor zijn gezin en hoe trots hij was op zijn kinderen. Ik wens familie en andere nabestaanden heel veel sterkte.

Beste Carola, Quin en Noud,

Toen Erwin mij in de zomer van 2004 vroeg of ik zin had om samen op de fiets door de Baltische staten te trekken, dacht ik, dit is een typisch "Erwin idee". Op een unieke, actieve manier nieuwe dingen ontdekken.

Het was een onvergetelijke trip waar ik nog vaak aan terug denk. Vier dagen lang fietsen van Vilnius naar Riga. Overnachten in kleine, onwennige pensioenen op het Baltische platteland, waar de mensen zich niet altijd raad wisten met deze twee vreemde, fietsende snuiters. Onze gekozen route liep voor een groot deel dicht langs de Russische grens. Want zo stabiel en beheerst als Erwin was, hij genoot er enorm van om de grenzen van het onbekende op te zoeken en te verleggen. Hij was een "explorer" pur sang.

Dat Erwin geen bange jongen was bleek ook toen we onderweg van Nederland naar Litouwen in Polen autoproblemen kregen. Toen de dienstdoende garage moeilijk begon te doen over de reparatiekosten gaf Erwin geen krimp. Hoofd koel. Rug recht. Afspraak is afspraak. Aan kletsverhalen had onze Limburger geen boodschap. Wel bekend met mijn ongeduldige en onhandige kanten zei hij tegen mij: "Wacht jij buiten even terwijl ik dit regel?" De garage bond in. Erwin had het probleem opgelost, zoals alleen hij dat kon.

Erwin was loyaal en royaal. Toen hij begin 2002 voor een jaar naar Australië vertrok liet hij mij in zijn appartement aan de Amsterdamse Javastraat wonen. Door mijn eigen verhuizing naar het buitenland zijn Erwin en ik elkaar de laatste jaren uit het oog verloren, maar niet uit het hart. Ik heb vaak gedacht: op een dag nemen Erwin en ik de draad weer op. Samen mooie herinneringen ophalen van onze SIB-reis naar Japan in november 2001 waar jij, Carola, natuurlijk ook bij was.

Carola, Quin, Noud en zus Ingrid, ik wens jullie alle troost en sterkte toe bij het verwerken van dit onbeschrijfelijke verdriet.

Erwin, m'n maat, bedankt voor je loyale vriendschap en de onvergetelijke tijden. We zullen je diep missen. Rest in peace. Rise in glory.

Jaap