Lieve Michiel en familie,
In gebed ben ik steeds bij jullie. Het was voor mij zo onwerkelijk dat Esther niet meer onder ons is, dat ik gewoon niet wist wat te schrijven. Hoop dat mijn kaart van gister is aangekomen. Door de coronabeperkingen hebben we dit jaar Esther en jou niet gezien en dat vond ik echt heel jammer. Mijn leven veranderde deze tijd ingrijpend en dan kom ik niet op het idee te bellen. Dat vind ik zo erg! Vooral na die laatste keer dat ik haar heel enthousiaste stem hoorde, op 22 september. Ik kon haar toen niet te woord staan, want ik was bij een therapeut, en aansluitend belandde ik in heel veel emotie,werk en drukte rond een begrafenis.
Wat had Esther veel over voor anderen en wat vond ik het geweldig te zien hoe gelukkig ze met je was, Michiel!
Ik denk dat daardoor haar korte leven a.h.w. eindigde in een climax.
Ook in de gemeente was ze zo positief aanwezig! Ik heb nog een kostbare verjaardagskaart met ook een persoonlijke felicitatie van haar, en van Fenny, Diny , Tonny en nog een paar anderen... Zo wist elk gemeentelid persoonlijk dat er aan hem of haar gedacht werd, ook door Esther.
Ik ben heel dankbaar dat ik haar mocht leren kennen.
Ik bid voor jullie,
Willie Schuijf-Maarsingh
