Lieve Floor,
Het voelt onwerkelijk om om deze reden een bericht gericht aan jou te schrijven. Hoewel het is met veel verdriet en boosheid, doe ik het toch, omdat je zo’n lieve nicht voor ons was.
Vanaf dat jij nog een baby was gingen we bijna elk jaar weekendjes weg met opa Kees, oma Claart en de rest van de familie. Ondanks dat we wat verder uit elkaar woonden, leerden we elkaar zo goed kennen en dat was heel fijn. Het was altijd gezellig om met z’n allen samen te zijn. Zwemmen met oma in een zwembad, een meer of de zee was altijd een vast onderdeel. Het liefst waren we met zijn allen in de buurt van het strand en de zee, en dat is voor jou volgens mij ook altijd zo gebleven.
De laatste jaren, zeker sinds het overlijden van oma, zagen we elkaar niet vaak meer. Dat leek toen niet uit te maken, omdat we allebei druk waren en ik van jouw vader tijdens het surfen altijd trotse updates kreeg over hoe het met jou ging, wat voor leuke dingen jij deed en wat voor leuke dingen jij nog van plan was. Jij leek volop te genieten van het leven en daar ben ik blij om.
Kort voor het vreselijke ongeluk waren je ouders nog bij ons en vertelden ze over jouw plan om deze zomer op een surfkamp te gaan werken. Dat plan gaat niet meer door, maar ik hoop dat je nu ergens op zo’n plek bent, waar de zon altijd schijnt, feestjes elke dag gevierd worden en de goede golven eeuwig blijven rollen. Ik probeer je in mijn gedachten daar in ieder geval tevreden te zien zitten in de line-up en dat biedt me dan, ondanks het verdriet, troost.
Liefs, je neef Rob
