Een kroegvriend, kroegvrienden, vriend, vrienden...
Een kroegvriend kende je voor die tijd nog niet.
Hij komt vanaf een bepaald moment zomaar ineens in dezelfde kroeg, jouw stamkroeg, en bij herhaling.
Kennelijk voelt hij iets bij die kroeg, zoals jij dat ooit ook ging voelen.
Pas na een tijd spreek je elkaar dan maar eens, door toeval of omdat er inmiddels aansluiting is gekomen via een andere kroegvriend.
Je denkt er niet veel van want hoeveel types heb je in die bijna 40 jaar dat je er komt niet al gesproken en ook mee gezopen in je stamkroeg, random types.
Na de nodige in bier gedrenkte etappes begint er gesnuffel, beetje vriendelijk mannetjes gesnuffel.
Het wordt wat persoonlijker.
Je wordt voorgesteld aan de partner van je toekomstige kroegvriend, en hij aan de jouwe, en zij aan elkaar.
Je vindt elkaar over en weer leuk, het zuipen en lullen gaat vanzelf, de onbewuste ballotage gaat geruisloos.
Ook na flink zuipen blijft het leuk met je toekomstige kroegvriend.
Niemand gaat onnodig hard praten, opscheppen, opzichtig rondjes geven, bijdehand doen tegen anderen, laat staan tegen je partners, dom roddelen, je eruit sjanghaien met afrekenen.
Bij een volgende etappe vind je het meteen leuk om elkaar te zien, maar je gaat ook niet overdreven amicaal doen.
De gesprekken verdiepen zich her en der.
Je scheelt maar een goede week in leeftijd.
Er begint iets van opscheppen, of tenminste bevestigen dan wel ontkennen wat andere kroegvrienden over je gezegd hebben waar je niet bij bent geweest.
Er wordt in dronkenschap iets beloofd en dat wordt later ogenschijnlijk achteloos nagekomen, of er wordt tenminste op terug gekomen.
Je kroegvriend blijkt Feijenoord fan en als die van Ajax gewonnen hebben laat 'ie (in z'n onder een trui aangetrokken Feijenoord shirt) champagne schenken in jouw stamkroeg, voor iedereen, inderdaad in Het Papeneiland, #dekroegderkroegen, midden in de Jordaan.
Je kroegvriend is gewoon een geweldige gast, niet de volgende semi bijdehante lamlul met een kroegtijger reputatie complex, en eigenlijk een drankprobleem, al dan niet in combinatie met andersoortig psychiatrisch ego gedoe.
Wie je kroegvriend ook bij heeft, het zijn altijd óók leuke mensen.
Met hem kun je lachen, oprecht belangstelling naar elkaar tonen, over maatschappelijke zaken debiteren, het oneens zijn, op dingen terug komen en hilarisch dronken worden.
Met je kroegvriend kun je zoals met je 'echte' vrienden traploos schakelen tussen allerlei mentale versnellingen.
Zoals met je andere echte kroegvrienden geef je elkaar naar verloop van tijd en bier een zoen bij weerzien, een stevige hug en een echte mannenzoen, gewoon omdat dat goed voelt, een extraatje bij het genot vanwege het spontaan weerzien.
Je kroegvriend blijkt ook sponsor te zijn van Het Zwanenkoor, en niet zomaar sponsor maar serieus sponsor.
Het wordt na een paar jaar tijd dat je kroegvriend gewoon 'vriend' wordt.
Dat betekent dat je elkaar ook buiten de stamkroeg gaat treffen, bij elkaar thuis, bij concerten, in het stadion, desnoods bij Ajax - Fijenoord...
Dan moet 'ie geopereerd worden en daar komen complicaties bij.
En zomaar ineens is 'ie er niet meer, je kroegvriend.
Hij is overleden.
Er is iemand gegaan waar we er méér van zouden moeten hebben in plaats van minder.
Op z'n rouwkaart staat o.a.:
"We're not in control of life.
Life controls us."
Dat klopt, maar het is genadeloos, en het doet enorm pijn en we gaan hem vreselijk missen, onze machtig mooie vriend
Franco Jansen
