Met droefheid en met grote shock hebben wij bij DSM moeten ervaren dat Frank ons is ontvallen. Ons medeleven gaat uit naar jou Pam, Vincent en Amber, de familie, vrienden en collega’s.
Frank was in de bloei van zijn professionele leven, maar had ook al plannen voor daarna … over 3 jaar ga ik met pensioen zei hij dan tegen mij. Frank was de man die de kritische strategische projecten manage-te bij DSM. Iedereen kende Frank. De shock is dan ook groot bij de vele collega’s niet alleen op de DSM Delft locatie, maar ook op de vele DSM locaties over de hele wereld en zo ook bij vele van zijn oud collega’s.
Frank was “beroemd” bij DSM. Hij was een van de weinige experts die diepe kennis had van technologie. Hij was dan ook gedurende zijn lange carrière bij DSM veel gevraagd voor alle kritische en belangrijke projecten. Als je Frank in je project team had dan kwam het goed. Hij heeft vele fabrieken ontworpen over de gehele wereld. Zowel in China, Brazilie als in Amerika. Het hoogtepunt was de bouw van de enzymen fabriek in Amerika.
Als je aan jonge engineers vroeg wat voor ambitie ze hadden en welke job ze in de toekomst wilden doen, was het antwoord altijd: ik wil later Frank Cornelisse worden; Frank was door zichzelf te zijn inspirerend voor hen: hij deed de spannende projecten, was een prettig persoon om mee te werken, hij zorgde ervoor dat er reuring was (of kwam) en was open en eerlijk
Hij deed zijn projecten vol overgave met alles wat hij had en hij zorgde dat hij zijn doel bereikte; Atul Thakrar (President BP&S) zei dan vaak “Frank is a bull in the China store, but he gets things done!” De relatie met onze joint venture partner POET liep niet altijd even soepel door met name wat cultuurverschillen. Totdat Frank ingevlogen werd: binnen een week liet hij een foto aan het team zien dat hij bij een grote pick-up truck stond met een enorme gun in zijn handen: hij was uitgenodigd door het POET team om samen te gaan kleiduiven schieten. En hij kreeg het voor mekaar om de enzyme fabriek van de JV aan de praat te krijgen
Frank was de motor achter de zovele projecten binnen het oude Gist-Brocades en DSM Food Specialties.
Frank was ook speciaal … hij hield niet zo van de bureacratische procedures, dat vond hij maar onzin : aan het eind van het jaar stond Frank altijd bovenaan het lijstje voor niet opgenomen vakantie dagen: hij ging wel op vakantie maar aan vakantiedagen inleggen in het systeem deed hij niet;
om Frank zijn verplichte trainingen te laten volgen, moest de secretaresse zijn agenda blokkeren, en dan op kantoor een ochtend naast hem gaan zitten zodat Frank niet weg kon; dat was de enige manier;
Frank was een warme persoonlijkheid, altijd in voor een grapje en een kletspraatje. Hij hield van reizen en zorgde altijd voor een goede sfeer. Wanneer Frank op site was dan wist iedereen dat en ging dat niet ongemerkt. Zijn lach en luide stem bulderde dan over de gangen. Ook ik belde Frank regelmatig op vrijdag, het was altijd prettig om even met hem bij te kletsen, en we maakte altijd hetzelfde grapje … hoe is het weer in Capelle en hoe is het weer in Rotterdam, terwijl we maar 1 km van elkaar vandaan woonde.
Samenvattend, Frank was speciaal, geliefd en een bijzonder vakman. DSM, zijn collega’s en ik persoonlijk zullen Frank missen. Tijdens het bezoek bij Pam en de kinderen thuis vorige week zag ik die warme sociale openheid van Frank terug in Amber en Vincent. Jullie kunnen trots zijn op je vader. Ik wens iedereen en speciaal de familie, Pam, Amber en Vincent heel veel sterkte toe.
