Als ik aan Frans denk, denk ik aan muziek En dan vooral aan de liedjes die wij vroeger zongen op feesten en partijen. Frans was hierbij de drijvende kracht om bij ons de te tekst en melodie erin te drammen zodat wij een welklinkende odes aan de jubilarissen konden zingen. Sommige van die liedjes zitten nog steeds in mijn hoofd, ook die zal ik nooit meer vergeten.
Liefs, Gérard.

Gecondoleerd en heel veel sterkte

Lieve Frans,
Wat zul je worden gemist.
Bedankt dat je naar onze bruiloft bent geweest.
Veel liefs, je nichtje Esmee

Een leuke herinnering: Toen je het verhaal vertelde dat je een leuke hoes voor je reserveband had besteld via AliExpress, maar bij ontvangst bleek het een hoes voor een lego autoband te zijn haha.

Met een klein gezelschap waren wij in het plaatsje Hank.
Bij Ans, één van de dames van de schildersgroep, waar wij uitgenodigd waren. Ook Anita was daarbij.
Er waren ook drie echtgenotes meegekomen, waaronder Frans, de man van Anita.
De man van Ans had het plan opgevat om met de drie mannen een tochtje te maken op een boot in de Biesbosch. De man van Ans had een Tesla.
Frans mocht de Tesla besturen. Hij vond dat fantastisch.

Samen op de kleuterschool,
Samen naar de lagere school,
Om half 4 met je mee naar huis om te spelen,
Thee en een koekje van je lieve moeder,
Ieder zijn eigen leven na de basisschool,
Vaak via via horen hoe het met je ging,
En door Social Media elkaar weer gevonden,
Na 51 jaar een bezoek met hartelijke ontvangst,
Je gaf me voor 50 jaar cadeautjes, sleutelhanger,
Regenjas in een bolletje, boekjes over Zutphen,
Zo grappig en lief.
De jaren vielen weg en we kletsten honderd uit,
Gesprekjes via messenger over lief en leed,
Toer de Frans, zo genoten van de reisverhalen,
En eerdaags zouden jullie bij ons langskomen,
Het is onbegrijpelijk dat dat dus niet gaat gebeuren,
We zijn verdrietig.
Onze gedachten zijn bij Anita en de kinderen.

Willem en Marion van de Ruit - Groenendijk

Frans, een van de beste vrienden, vooral in mijn lagere schooltijd. wat hebben we samen veel gespeeld. ik kwam veel bij hen thuis. we speelden met niks, bewonderden zijn speldjes collectie, speelden in de grote tuin of op straat. ook bleef ik vaak bi j Frans, Nico en zijn ouders eten. altijd gezellig. ook slaap partijtjes gehad en ik ben mee geweest op vakantie. Frans was altijd de rustige, bedachtzame jongen. Hij had wel gevoel voor humor, maar je moest hem een beetje aanvoelen. Na de lagere schooltijd werd het kontakt even wat minder, maar een aantal jaren later, mede door "de Binding", werd het kontakt weer beter. op verjaardagen zagen wij elkaar vaak. ook door frequent kontakt met zijn ouders, hoorden we nog regelmatig over Frans. ook bij het afscheid van zijn ouders zijn wij geweest. Zijn moeder was als een tweede moeder voor mij. Helaas is het kontakt wat verwaterd door dat de familie richting Zuthpen vertrok. maar via Facebook hadden wij toch nog wel kontakt. en dan nu dit... Wat er allemaal aan vooraf is gegaan, weet ik niet. Hij heeft een hele moeilijke keuze voor zich zelf (en voor zijn gezin) gemaakt. Rest mij alleen nog om iedereen heel veel sterkte te wensen