"Op 30 november 2018 is Frans Ponsioen overleden. Frans speelde jarenlang een belangrijke rol in de Maassluise afdeling van de Partij van de Arbeid. Als voorzitter heeft hij de afdeling vitaal gehouden door vooral zelf hier heel veel tijd en energie in te steken. Hij deed dit op zijn eigen wijze: vriendelijk, kritisch en koersvast. Voor Frans bestond er nooit twijfel over de koers van de partij: kies altijd voor de zwakkeren in de samenleving. Volgens Frans was dit de kern van de sociaaldemocratie, waarin hij tot aan zijn overlijden in geloofde. Frans was kritisch wanneer de PvdA van deze koers dreigde af te wijken. Frans was een goed mens en altijd even vriendelijk voor de mensen om hem heen.

Met veel respect en dankbaarheid denken wij terug aan Frans en wensen zijn vrouw Cobi, kinderen en kleinkinderen heel veel sterkte met het verwerken van dit verlies."

Lieve Coby, Ilonka en Arnout, wat hebben jullie een mooie uitvaart voor Frans neergezet! Ik was geraakt door de verhalen, de muziek, en bovenal de enorme hoeveelheid liefde voor Frans die vanaf elk facet van de uitvaart spatte! Omdat ik jullie niet wilde storen in jullie gesprekken heb ik geen persoonlijk afscheid meer van jullie genomen ondanks dat ik er nog vrij laat was... hopelijk vonden jullie dit niet vervelend!? Ome Frans: de man die uiterlijk, maar ook innerlijk, zoveel overeenkomsten met mijn eigen vader, zijn broertje Leo, had... dat alleen al maakte dat ik hem altijd als een super lieve oom heb ervaren. Natuurlijk speelde zijn altijd olijke aanwezigheid en lachende oogjes ook mee. Ik krijg ook een hele mooie foto op mijn netvlies dat Frans op een kar of iets dergelijks zit, en voortgetrokken wordt, al lachend, met een pijnlijke zweepslag in zijn kuit... een van de bijzondere herinneringen aan fijne Pinsterweekenden.
Mijn laatste contacten met hem gingen over het regelen van een lintje voor iemand. Echt enorm lief dat hij hier zoveel tijd en energie in wilde stoppen, ondanks zijn eigen ziekte, ondanks het feit dat die persoon niet familiair met hem verbonden is.... hIj zag en voelde de waarde van die persoon voor anderen en besloot dat dit meer eer verdiende... geweldig!
Heel veel sterkte de komende tijd toegewenst voor jullie allen, in het vinden van een nieuwe weg met elkaar, zonder de fysieke aanwezigheid van die geweldige man. In gevoel en gedachten zal hij er vast en zeker altijd bij zijn.
Dikke knuffel,
Nicht Suzanne

Lieve Coby,
Wat een mooie herinneringen hebben ook wij aan Frans.
Ik zong in Dissonant, we waren lid van de Partij van de Arbeid, Frans hielp mij mijn weg te vinden in de commissie die op sociaal gebied voor de burgers van Maassluis op kwam.
Maar Frans en jij maakten ons ook weer enthousiast voor de Nivonhuizen waarvan we eens lid waren geweest. Door jullie enthousiasme hebben wij ons fantastisch 25-jarig huwelijksfeest in het ABK -huis in Eerbeek gevierd.
Zoals gisteren tijdens die mooie afscheidsbijeenkomst vele keren werd gezegd, Frans was voor heel veel mensen een bijzonder mens en dat gold ook voor ons.
Coby, jij bent ook een bijzonder mens, jullie waren twee zielen een gedachte, juist daarom zal je Frans zo missen... Maar wat een fijne kinderen en kleinkinderen hebben jullie. De liefde voor hun vader en hun opa, voor jou, spatte ervan af. Arnout en Esther hebben van het lied "Langs het tuinpad van mijn vader" van Wim Sonneveld een ontroerend prachtig lied gemaakt.
De liedjes van Robert Long en Claudia de Breij, het gedicht en de toespraken van kinderen en kleinkinderen, de toespraken van zus en broer van Frans, het verhaal van jouw nicht(je) van het logeren tot het vragen om raad aan Frans, ik heb ademloos zitten luisteren.
Coby, ik kom heel graag een keer naar jou toe.

Hartelijke groeten,
Hans en Femke

aan alle familieleden, vrienden en bekenden, maar in het bijzonder voor onze collega Ilonka, wensen wij haar en haar familie heel veel sterkte bij de verwerking van dit verlies in de komende periode.
namens alle collega’s van IKC Ichthus,
Els Berkeveld

Lieve Coby en allen die hem lief waren,
Ik was vanmiddag bij de uitvaartdienst. Het was prachtig en zo passend voor jullie.
En vooral heel erg veel mensen. Ik weet uit ervaring dat het troost biedt.
Ik ben weggegaan, zonder je gezien te hebben.
Ik wil jullie allemaal condoleren met dit verlies. Ik heb Frans lang gekend en zag hem als een goede vriend door de jaren heen.
De warmte en saamhorigheid in jullie familie zal helpen dit te verwerken. Hij blijft er toch bij.
Veel liefs en medeleven,
Elly Middelburg

Beste Coby en familie,
Zo plotseling was Frans overleden. Nog maar enkele weken geleden kwamen wij elkaar nog tegen. Tiny en ik willen jullie condoleren met dit grote verlies. Ik kan mij voorstellen, dat de dienst in De Dijk een grote troost moet zijn. Ik vond het een zeer indrukwekkende dienst, ontroerend en toch bovenal erg menselijk en hartelijk. Jullie vormen kennelijk een warme familie.
Wij wensen jullie veel sterkte toe voor de komende tijd.