Lieve Coby, Ilonka en Arnout, wat hebben jullie een mooie uitvaart voor Frans neergezet! Ik was geraakt door de verhalen, de muziek, en bovenal de enorme hoeveelheid liefde voor Frans die vanaf elk facet van de uitvaart spatte! Omdat ik jullie niet wilde storen in jullie gesprekken heb ik geen persoonlijk afscheid meer van jullie genomen ondanks dat ik er nog vrij laat was... hopelijk vonden jullie dit niet vervelend!? Ome Frans: de man die uiterlijk, maar ook innerlijk, zoveel overeenkomsten met mijn eigen vader, zijn broertje Leo, had... dat alleen al maakte dat ik hem altijd als een super lieve oom heb ervaren. Natuurlijk speelde zijn altijd olijke aanwezigheid en lachende oogjes ook mee. Ik krijg ook een hele mooie foto op mijn netvlies dat Frans op een kar of iets dergelijks zit, en voortgetrokken wordt, al lachend, met een pijnlijke zweepslag in zijn kuit... een van de bijzondere herinneringen aan fijne Pinsterweekenden.
Mijn laatste contacten met hem gingen over het regelen van een lintje voor iemand. Echt enorm lief dat hij hier zoveel tijd en energie in wilde stoppen, ondanks zijn eigen ziekte, ondanks het feit dat die persoon niet familiair met hem verbonden is.... hIj zag en voelde de waarde van die persoon voor anderen en besloot dat dit meer eer verdiende... geweldig!
Heel veel sterkte de komende tijd toegewenst voor jullie allen, in het vinden van een nieuwe weg met elkaar, zonder de fysieke aanwezigheid van die geweldige man. In gevoel en gedachten zal hij er vast en zeker altijd bij zijn.
Dikke knuffel,
Nicht Suzanne