Frans, een man die via het voorheen jaarlijkse IBM-kamp zijn weg naar Aeroclub Salland vond en die jarenlang, samen met zijn broer,een trouwe deelnemer was van dat kamp.
Frans was er altijd een beetje eerder dan de rest, want voor het kamp begon regelde Frans vaak al een weekje zweefvliegen voor hemzelf.
Zweefvliegen was Frans z`n alles, met stiekem een wens en 1 doel, maar helaas hield o.a. zijn medische situatie hem tegen in het nastreven van zijn doel.

Ik herinner me nog goed hoe ik Frans vertelde hoe je bij bepaalde weersomstandigheden straatjes kon afvliegen.
Frans ging uit z`n dak als we dit ook in de praktijk konden toepassen en zoals zo vaak ging het gesprek tijdens het vliegen over zijn vrijwilligerswerk bij stichting AAP en z`n dochters.
Frans was een trotse vader. Het was al snel duidelijk dat zijn dochters alles voor hem waren. Hij sprak vaak over de uitdagingen van het opvoeden en gaf mij regelmatig adviezs over hoe ik met mijn dochter zou kunnen omgaan.
Die betrokkenheid was kenmerkend voor Frans.
Als Frans z`n dochter(s) of vrouw wilde meenemen naar het vliegen dan hoorde we dat altijd ruim van tevoren.
Super trots zij hij dan …" m`n dochter/vrouw komt over paar weken mee,
ik hoop dat het mooi weer wordt."

Frans was zeker de laatste jaren een echte clubman.
Veelal plande Frans zijn vliegdagen op dagen dat er veel mensen nodig waren om een vliegbedrijf op te starten. Dit waren vaak doordeweekse dagen waar het verkrijgen van personeel lastig is. maar Frans kwam altijd.
Frans kwam dan met z`n caravannetje, zette deze op het passanten veldje neer, rookte z`n sjekkie en melde zich in de kantine als present voor een paar dagen hulp.
Niets was Frans te veel, of het nu ging om op de lichtbus te zitten, vliegtuigen uit het veld halen met de golfkarren, lunch rijden, kabels rijden ,
alles deed hij met plezier.
Op drukke dagen met gasten was Frans ook in z`n hum… zo kon hij mooi vertellen over zijn zweefvliegervaringen en probeerde velen gasten over te halen om lid te worden van Aeroclub Salland.

Frans was ook …hoe zeg je dat?…. Volhardend! Als ik Frans vertelde wat er met b.v. de landing niet helemaal goed ging en waar zijn verbeterpunten zaten bleef Frans de hele dag door dezelfde foutjes maken.
Als ik dan even heel duidelijk naar Frans was en soms een beetje boos dan lachte Frans naar me en zei….. "Ron niet boos worden hoor! Kom we gaan even knuffelen" en onder de knuffel zei hij dan… "Ron je hebt gelijk maar ik heb heerlijk gevlogen."
Dan s ‘avonds als alles was opgeruimd en de deuren van de hangaar weer gesloten waren kwam Frans aanlopen met een biertje… "HIER!, die heb je verdiend vriend, ik heb weer een top dag gehad."
Aan de bar werd de dag doorgenomen en onder het genot van een geliefde LEFFE werden de mooie verhalen en belevenissen verteld en als mijn vrouw er was werd ik even door de mangel genomen, maar je eindigde altijd ….
He Wilma ik heb weer goed `m gepast hoor!
En zonder gekheid dat deed Frans ook.
Op vaak warme en drukke dagen hield Frans ons in de gaten en werd ons regelmatig medegedeeld dat we moesten drinken en eten. En als we wat minder goed luisterde dan plantte hij ons wel even op een stoel.
Op dagen dat er niet gevlogen werd was Frans vaak ook aanwezig.
Zomers op niet vliegbare dagen waren er altijd genoeg klusjes waar Frans bij wilde assisteren.
In de Winter maakte Frans deel uit van het winterwerkteam op de dinsdag. Lekker werken met elkaar aan vliegtuigonderhoud.
Samenzijn met clubleden en verhalen aanhoren en vertellen in koffiepauzes, werkplaats en hangaar.

Op Algemene ledenvergaderingen was Frans ook altijd van de partij. Frans liet zich graag informeren over de plannen voor het komende seizoen.
En als Frans ideetjes had of ergens iets aan kon bijdragen deelde Frans dat na afloop 1 op 1.
Zo ook de Algemene ledenvergaderingen van afgelopen voorjaar.
In de pauze kwam Frans langs om te vertellen dat volgens hem het winterwerk op veel plaatsen klaar was en na afloop van de vergadering melde Frans bij me dat hij er weer zin in had. Frans wilde graag weer vliegen.

Frans je laatste woorden aan mij waren: "he Rooon! Het heeft allemaal weer veelste lang geduurd, ben zo blij dat het veld er goed uit ziet en ik hoop dat we snel gaan vliegen"
Ik knikte instemmend en zei…. "Ik ook Frans vanaf volgende week gaan we er weer voor."
Die volgende week is helaas niet meer gekomen……..

Je droomde vaak van die ene keer solo….. 1 keertje maar!
Zonder briefing en zonder groet ben je begonnen aan je laatste vlucht….SOLO !

Rust zacht lieve Frans, we gaan je missen.