Een lange tijd geleden, ik meen in 1967 ben je met mijn zus in het huwelijk getreden, zoals gebruikelijk werd dit gevierd met een groot feest. Jou broers en zussen hadden een liedje voor je gemaakt waarvan ik de woorden nog steeds ken, misschien ben je het zelf vergeten en daarom wil ik de tekst nog heel graag een keertje voor je herhalen:
Géke Géke lompe donder, konde gij nie langer zonder, O wa hedde gij gedaon.
Dat die Géke niet zo'n lompe donder was is wel gebleken, als iemand een karweitje had verscheen Géke, je was zoals ik het noem, een kei in je karwei, maakte niet uit wat. Wat Géke met z'n ogen zagen maakte z'n handen.
Ons contact met elkaar was jammer genoeg niet heel bijzonder meer te noemen, zeg eigenlijk maar géén contact. Toch denk ik liever aan de tijd toen we nog als vrienden door het leven gingen. En wie weet, zoals jij in dit leven geloofde, zien we elkaar straks weer terug!
Iedereen die een goede band had met Gé, heel veel sterkte toegewenst in het bijzonder mijn zus Corrie, kinderen en kleinkinderen.
