Lieve tante Rian,Roy,Ralf en Tim
Onvervangbaar deze lieve man en pappa voor jullie.
Wij wensen jullie veel kracht om dit verdriet te dragen.
Ook voor de familie Das en Burgmans.
Blijf sterk mooi gezin!
Huub en Petra van Poppel

Lieve ome Gerard,
Ongelooflijk en zo intens verdrietig moet wij accepteren dat je er niet meer bent.
Je was altijd in ons hart en we zullen je daar voor eeuwig bewaren.
Rust nu maar lieve ome Gerard.
Petra en Huub

Ongeloof, onbegrip en vooral verdriet. De afgelopen dagen liepen deze emoties door elkaar heen, in onze gedachten, in onze gesprekken.

Wat waren jullie sterk en moedig gisteren, en wat een prachtig, warm en liefdevol afscheid hebben jullie jongens je vader gegeven. Ome Gerard is zeker super trots op jullie!

Rian, Roy, Ralf, Tim en ouders van Rian, mogen jullie in jezelf en bij elkaar de kracht en de steun vinden om verder te gaan.

Emile en Jacky

Lieve Tante rian,Roy,Tim en Ralf,
Wat moet dit voor jullie een moeilijke tijd zijn. Ik vind het zo moedig en knap dat de jullie tijdens de begrafenis nog iets wilde vertellen aan jullie papa.
Heel veel sterkte en ik denk aan jullie.
Liefs Colinda,Patrick,Romy en Danique

Het was een mooie avondwaken!

Familie Das heel erg veel sterkte met het verwerken van dit verlies!

Familie Das heel veel sterkte in deze hele moeilijke tijd... Geen woorden voor!! Pim en de rest van de familie..

Lieve, tim, roy, ralf, en rian

Het was een mooie avond waken. Heel erg veel sterkte!

x. Daphne

het was een hele mooie uitvaart en avondwake, veel sterkte nog in deze moeilijke tijden tim , ralf, roy , tante rian

Was een heel mooie avondwaken en uitvaart.Lieve gedichtjes, mooie muziek,dat doet je heel veel.
Nog heel veel sterkte Roy, Ralf,Tim en jullie Mamma.
Wij zijn er altijd, voor jullie
Wij houden heel veel van jullie
Liefs ome Harry en Tante Bets

Vrienden,
Ik kreeg deze website doorgemaild en ben weerom getroffen door zoveel warm meeleven. Sterkte in de komende tijd.

Uitvaartpreek Geert Das
Zo dikwijls is het verhaal van zaterdagmorgen al verteld. Het lijkt een boze droom, onwerkelijk, een gebeuren wat niet kan zijn en toch is. Geert heeft die morgen ontbeten, heeft de tafel klaargezet voor Rian, heeft zijn broodtrommel meegenomen en is naar het werk gegaan. Niets heeft ook maar iets laten vermoeden. Kort daarop troffen zijn schoonouders hem dood aan. Elk sterven is een mysterie maar dit is een groot mysterie. Wat is er in zijn hart omgegaan ? Wij kunnen niet anders dan stil zijn, zwijgen, kijken naar de toekomst.
We hebben zoveel pijn om dit sterven. We stellen ons de vraag waarom en weer is er pijn om deze lege plaats. En precies dat heeft Geert zeker nooit gewild: dat we pijn hebben. Hij was een gevoelig mens, goed, ?te goed voor deze maatschappij? zei iemand deze week? Hij was een lieve man en had een zachtaardig karakter. Soms zag hij beren op zijn weg en bij tegenslagen was hij geneigd de kop te laten hangen maar er was dan toch altijd iemand dichtbij hem die het wist om te buigen tot het positieve. Hij wilde nooit iemand belasten als er iets was.
Zijn gezin was alles voor hem. Rian en de kinderen stonden altijd voorop. Samen vormden ze een hecht gezin waar overal kon over gepraat worden. Hij was ten diepste betrokken bij zijn gezin. Zevenentwintig jaar waren Geert en Rian getrouwd. Hun liefde was jong gebleven. Ik mocht in de afgelopen dagen verschillende keren horen van haar hoe goed hun samenzijn was. Rian heeft als een sterke vrouw hem door vele donkere momenten heen geholpen. Samen waren ze sterk, ze wisten van elkaar ?samen komen we overal doorheen?. Toen ik deze week met de jongens over hun vader praatte zei een van hen: een betere vader kan niet. Hij was voor hen de lieve vader die alles met hen ophad, mooie herinneringen van de momenten samen met vader, mooie herinneringen die nu pijn doen. Met de familie was er een sterke band. In die afgelopen dagen heb ik die sterke band ook mogen zien. Bijzonder was de band met zijn schoonouders. Van hen hoorde ik hoe gezellig ze het vrijdag nog samen hadden gehad, er was verteld en hartelijk gelachen. De pijn moet ook voor hen diep zijn omdat precies zij hem in de dood hebben gevonden en het bericht aan Rian hebben gebracht.
Een bijzondere plaats in het leven van Geert had het bedrijf. Hetzelfde bedrijf waarin hij tien jaar had gewerkt, dat bedrijf was nu het bedrijf van Geert en Rian. Het bedrijf was alles voor hem, daar zette hij zich met hart en ziel voor in. Zijn werk was zijn hobby.
Geert kon genieten van de kleine dingen van het leven. Een aparte droge humor tekende hem. Er was de hond en de vogels.
Wat kan de dood toch wreed zijn. Wat is deze dood toch hard aangekomen bij zovelen. Korte tijd geleden had Geert bij eenzelfde sterven nog gezegd dat hij zo?n sterven niet kon begrijpen. Nu kwam de dood zo op zijn pad.
In zijn vertrouwde huis aan de Van Rummenstraat hebben zovelen in de afgelopen dagen stil gestaan, niet-begrijpend wat er is gebeurd, we zullen het nooit helemaal begrijpen. Maar laat ons niet achterom kijken, laat ons vooruit kijken. Rian zegde me deze week: ?Hij heeft rust?. We durven uit te spreken dat hij thuisgekomen is in het Land aan de Overkant, waar geen zorgen en onrust meer zijn. Voor ons, gelovige mensen, eindigt het niet met de dood. Over de grens van het leven gaat het verder. Nu wij hier staan met lege handen vertrouwen wij hem toe aan Gods Handen. In het evangelie van daarnet hoorden we Jezus zeggen: ?Komt allen tot Mij, die gebukt gaat onder lasten en zorgen en Ik zal u rust en verlichting schenken?. Die rust gunnen we Geert, op die plek aan de Ander Kant. We bidden de Heer hier ook om kracht, sterkte, liefde en eenheid voor Rian, de jongens, de schoonouders en familie.
Geert, rust in Gods Vrede, samen met je ouders, je broer en zus en die velen die ons voorgingen op de weg naar de Eeuwigheid.