Ter herinnering aan Geert Jan Teerling

Vaarwel en een goede laatste reis Liefs, Géo en Mineke

reactie 12 | niet OK

Ik sta aan de kust.
een schip spreidt haar witte zeilen
in de ochtendbries en vertrekt richting zee.
Ik kijk haar na totdat zij aan de horizon vervaagt.
Iemand naast me zegt "zij is weg''.
Weg, waar naar toe?
Het vervagen is in mij, niet in het schip.
Op het moment dat iemand zegt ''zij is weg'',
zijn er anderen die haar zien komen.
Andere stemmen roepen blij ''daar komt ze ''.
En dat is sterven.

Gedicht van Henry Scott-Holland (1847-1918)

Géo en Mineke - Groningen

27 november 2016

Deel deze pagina:
Een heel bijzonder mens is niet meer.

reactie 11 | niet OK

Lieve Paula, familie en nabestaanden,
Een heel bijzonder mens is niet meer. Verschrikkelijk. Jarenlang hebben we bij de club lief en leed gedeeld. Altijd humor, enorme veerkracht, relativeringsvermogen en belangstelling voor een ander.
Ik koester deze herinneringen voor altijd.
Heel veel kracht, moed en liefde!
xxx
Annemarie Heite

Annemarie - Bedum

27 november 2016

Deel deze pagina:
reactie 10

Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:

Peter - Dwingeloo

27 november 2016
Vroege en late herinneringen van Mart en Anneke Dijkstra

reactie 9 | niet OK

Mijn eerste herinnering aan Geert Jan is van ongeveer 70 jaar geleden in Delfzijl. Mijn ouders en zijn ouders waren vrienden en kwamen regelmatig bij elkaar op bezoek. Wij (Geert Jan en ik) waren even oud ( nakomelingen met veel oudere broers en zuster ) kwamen dan met de ouders mee.
Mijn broer Miek (12 jaar ouder) was bevriend met Hemme (en Tineke) en later met Leo (en Ineke). Ook was er een vriendschappelijke verhouding met Joop en Dick. Later, toen Joop weduwe was en Miek weduwnaar, gingen ze nog vaak samen op vakantie naar de Noordzeekust.
Geert Jan en ik gingen naar dezelfde lagere school en werden dikke vrienden. We hebben menig vakantie op Schiermonnikoog doorgebracht en zijn zelfs met de Leonard T mee geweest op een reis naar Finland en Zweden.
Op de RHBS verloren we elkaar uit het oog.
Vele jaren later, midden tachtiger jaren, woonden wij in Vriezenveen en ging Anneke Frans studeren in Zwolle. Daar ontmoette zij een andere studente uit Almelo die voorstelde om in het vervolg samen te reizen. Die iemand was Paula. Ze werden dikke vriendinnen.
Zo kwamen we weer bij elkaar in Almelo en later in Groningen. Geert Jan en ik pakten de draad zo weer op alsof er geen hiaat was geweest.
Enkele weken geleden bezochten Geert Jan en Paula ons nog in Vriezenveen.
Vanaf nu moeten we het doen met de herinneringen, die zeer plezierig waren en ons altijd bij zullen blijven.

Marten en Anneke - Vriezenveen

27 november 2016

Deel deze pagina:
reactie 8

Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:

Gerry - Moutiers-sous-Chantemerle

27 november 2016
beste buur

reactie 7 | niet OK

wat zullen wij het dagelijkse gebeuren missen van het passeren van een
hond gevolgd op enige afstand van onze buur Geert Jan om het beest
uit te laten.
Paula en kinderen heel veel sterkte.
Lieve groet Hennie en Roel Stegehuis.

Roel/Hennie - groningen

27 november 2016

Deel deze pagina:
reactie 6

Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:

Menno - Bedum

27 november 2016
Geert Jan op de Landelijke Dag HMW 2015

reactie 5 | niet OK

Op de jaarlijkse Landelijke Dag voor myeloom- en Waldenstrompatienten, een foto uit 2015: Geert Jan verwelkomt de bezoekers van een van de workshops en introduceert de spreker.

Geert Jan was in die tijd lid van ons bestuur (Hematon patientengroep Myeloom- en Waldenstrompatienten in Nederland), en had de portefeuille 'Lotgenotencontact'. Daar was nogal wat gaande geweest - en Geert Jan bracht met zijn gevoel voor stijl en met een tikje ironische blik weer wat rust en gemoedelijkheid 'in de tent'. Dank voor je tijd en aandacht voor de patientengroep, Geert Jan.

Hans Scheurer

loading..

1

Hans - Nijmegen

27 november 2016

Deel deze pagina:
Vindplaats

reactie 4 | niet OK

Geert Jan, ik weet je te vinden
waar je ook mag komen of gaan
Ik vind je tussen je beminden
en de mannen die nu voortbestaan

Ik vind je in de boeken die je las
in je taal die ik zal bewaren
in de ziekte waarvan je genas
in de zeeën die je zou bevaren

In de waarheid die je zocht
in de balans die wel moest sluiten
in Heer Bommel die je zo mocht
in je strijd om niet te muiten

Geert Jan, je wordt gevonden,
wij zien je al op verre kusten,
als de wind huilt en ook de honden
zul jij in vrede blijven rusten.

Ronald Dietz

Ronald - Groningen

27 november 2016

Deel deze pagina:
reactie 3

Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:

Jan-Willem - Roden

26 november 2016

Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

Inspiratie nodig voor uw reactie?

De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.

Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?

Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.

Geert Jan Teerling

Voeg uw reactie of herinnering toe met:

Inspiratie nodig voor uw reactie?

Wachtwoord vergeten