Met grote verslagenheid wil ik jou Marij en kinderen deze woorden toesturen.
Ger ik weet niet precies wanneer jij in dienst ben gekomen bij de Geho, maar dat ik er zeer lang met je samen heb mogen werken dat is wel zeker, ik was er nl al in 1969 en heb jou dus bij ons binnen zien komen.
Ik kan me jou alleen maar als een fijn en spontaan persoon herinneren.
Jij maakte geen verschil tussen collega's, of ze nu in de overal, stofjas of met stropdas gekleed waren voor jou was iedereen gelijk.
Ik weet nog dat je altijd naar hartenlust meedeed voetballen in de pauze op die zandplak naast de fabriek, maar ook in de zomeravond competitie was je erbij.
En moest ik aan de kotterbank een nieuwe ontwikkeling voor een pomponderdeel bewerken, dan was je geïnteresseerd en stond me met raad en daad terzijde.
In die tijd heb ik ook met bewondering gekeken, toen jou boot The Spirit off Mary in de hal stond en jij deze hier dan in de avonduren onder handen hebt genomen.
ook heb je de hele Geho laten schrikken toen we het bericht kregen dat je terwijl je thuis aan de auto aan het klussen was, deze van de krik was gegleden terwijl jij er onder lag.
Je nam ook altijd tijd om vragen te beantwoorden en de werking van nieuwe pompdelen uit te leggen, zodat ook de man aan de machine wist wat hij maakte.
jij liet niemand zomaar zwemmen met een vraagteken voor zijn hoofd.
ook bij uitstapjes of feesten van het werk, was je samen met Marij van de partij en zocht je ook met iedereen contact, dank hiervoor want van jou kon nog menigeen wat leren op sociaal gebied.
Ik ben blij dat ik je dit jaar nog heb mogen ontmoeten bij Weir samen met de oud werknemers.
Beste Marij, Ralph en familieleden ik vindt het verschrikkelijk dat jullie dit verlies van zo'n warm persoon moeten dragen, ik wil jullie dan ook voor nu en de toekomst alle sterkte liefde en kracht toewensen.
ik weet dat hier natuurlijk woorden te kort schieten, toch hoop ik dat ik jullie op deze manier kan steunen bij het afscheid dat jullie van Ger moeten nemen.
ik zal zeker in gedachte Vrijdag bij jullie zijn
Huub en Doortje Michiels

We wensen Marij, alle kinderen, kleinkinderen, familie en vrienden heel veel sterkte met dit verlies. Ik heb Ger door de jaren heen leren kennen als een geweldige collega en leermeester, waarbij we heel wat uurtjes hebben zitten bomen over oplossingen voor veld problemen. Bijna niet te bevatten dat we je helemaal niet meer voorbij zullen zien komen bij GEHO, om ons nog eens ergens uit de brand te helpen. Rust zacht Ger ...

Marij, kinderen en kleinkinderen, gecondoleerd met 't overlijden van Ger. Een groot verlies voor iedereen die hem kende, maar voor jullie in het bijzonder natuurlijk. Ik herinner me Ger als altijd wel overwogen, eigen mening, maar vooral als een fijne vent. Altijd makkelijk benaderbaar, en hield wel van een grapje.
Heel veel sterkte !

Ger. Toen ik in 1973 bij "De GEHO" begon waren we maar met zijn zessen op de tekenkamer. Veel heb ik van jou geleerd in die begin periode. De eerste membraanpomp had jij ontwikkeld en was reeds geleverd naar Thissen in Duisburg. We zijn er vaak samen je oranje kever heen gereden in die tijd om probleempjes op te lossen. Dit was uit eindelijk het begin van een heel grote ontwikkeling van de GEHO pompen die we samen hebben mogen doen. De eerste grote pomp, de ZPM1500 van VAW Stade was een zorge kindje waar je vaak 24 uur per dag bij aanwezig was. We hebben gelukkig samen veel van de problemen opgelost , ook nadat onze Duitse collega's uit Erkelenz waren vertrokken. De daarop volgende pompen die we bouwden waren 200% beter en de meeste kinderziektes waren er uit geconstrueerd.
Ik herinner me je zeilvakantie naar Kroatië met Marij, De Opel Manta moest eerst worden omgebouwd om de boot mee door de bergen te trekken. Je omschreef de prachtige omgeving met zijn duizenden eilandjes waarvan er een op een dag voor jullie alleen was. Er zouden nog veel zeilvakanties volgen onder andere de overtocht van het Kattegat. Ik herinner me ook enkele ongelukjes die je gehad heb waarvan het onder je eigen auto vast te komen zitten me het meest bijzit en het ongelukje in de douche waarbij je enkele ribben bracht. Ondanks de pijn heb je de lezingen gedaan en heb je de reis met het vliegtuig gedaan om pas thuis naar de dokter te gaan. Bijna 40 jaar hebben we samen gewerkt, zaten we tussen de middag naast elkaar te kaarten. We hebben veel gelachen en veel mee gemaakt, bedacht en ontworpen. Je was altijd bereid om als er problemen waren die samen op te lossen en had altijd een luisterend oor voor nieuwe ontwikkelingen die ik voorstelde. Samen hebben we de Geho groot gemaakt.
Helaas begin je nu aan je laatste reis. Ger bedankt voor alles.
Marij kinderen, kleinkinderen heel veel sterkte bij dit verlies.
Wat een mooie herdenking vandaag met prachtige fotos en verhalen van jullie.
Tijdens de dienst realiseerde ik me dat van de zes mensen waarmee we in 1973 waren de helft al gestorven is.
Arno Wilmsen

Beste Marij en familie,

Gecondoleerd met het overlijden van je man, jullie (schoon)vader en opa.
Als oud dorps- en klasgenoot herinneren ik Ger als een gedreven persoon met een sterk karakter. We speelden regelmatig in hetzelfde voetbalteam in Tienray.
Geen zee was hem te hoog maar deze strijd heeft hij helaas, veel te jong, niet kunnen winnen.
Ook namens mijn vrouw Nelly, wens ik jullie heel veel sterkte toe bij het verwerken van dit grote verlies.
Pieter Kersten