Hoe is dit mogelijk!
Ik mis de juiste woorden...want hoe kun je reageren op zo`n groot verlies.
Iedere dag zijn jullie in mijn gedachten.

Voor alle nabestaanden heel veel sterkte.....

Alweer 3 weken geleden, maar ik denk nog dagelijks aan Ger. Ook op het werk hebben we het er nog regelmatig over. Dat het zo onwerkelijk is! En dat het leven gewoon door gaat, hoe oneerlijk !!
Onze gedachtes gaan dan ook uit naar zijn kinderen en zijn kleinkind. We waren op zijn bruiloft geweest op 09/09/09 een datum die je nooit vergeet. Wat waren ze gelukkig samen. We hadden kennis gemaakt met zijn 3 dochters. Wat een leuke meiden. En Ger nam zijn kleindochter vaak mee naar het bureau als er een activiteit was, Wat een heerlijke meid ! En wat was hij TROTS ! We denken vaak aan ze.
En natuurlijk ook aan de moeder van Svetlana. Allemaal heel veel sterkte en kracht toegewenst !!!!!!!

Tijdens onze vakantie in Turkije hoorden we bij toeval, pas dagen na het gebeuren, dat Ger met zijn vrouw was omgekomen. We schrokken ons kapot.
Ger begon na zijn politieopleiding bij mij in de ploeg in Woensel. Een kei van een vent waarvan we toen al zagen dat hij het nog ver zou schoppen. Zijn bruilioft met Jet meegemaakt en de eerste kindjes en dan groei je uit elkaar. Allemaal de eigen weg binnen de organisatie.
Onze gedachten gaan dan ook uit naar iedereen die, op welke wijze dan ook, dicht bij Ger stond of heeft gestaan. Dat iedereen de kracht mag vinden om met zo\'n plotseling verlies om te kunnen gaan. Terugdenkend aan de manier waarop Ger in het leven stond, hopen wij dat iets van zijn kracht op iedereen mag overstralen.
Ger en echtgenote, rust in vrede.

Lieve Gerrit en Sveta
Onbegrijpelijk toen je zusje ons woensdag 12 mei belde dat jullie in het vliegtuig zaten dat verongelukt was in Tripoli. Nog de hoop hebbende dat jullie het vliegtuig misschien gemist hadden. Helaas donderdag werd bevestigd dat jullie in dat vliegtuig zaten.
Onbegrijpelijk na bijna 40 jaar vriendschap jullie nooit meer te ontmoeten en samen te zijn. Samen onze kinderen zien opgroeien tot geweldige jongelui, samen op vakantie, samen op feestjes, samen lachen.
Vorig jaar nog op jullie warme bruiloft geweest. Sveta, Gerrit zijn nieuwe liefde, hoe gelukkig waren ze samen.
Onbegrijpelijk dat dit nu over is.
Wij wensen zijn dochters Tanya, Ester, Alice en kleindochter Jennifer, zijn moeder en haar man Anton, Sveta\'s ouders, zijn broer Jan en zijn vrouw Birgit, zijn zus Jose en haar man Anton, zijn broer Peter, zijn neefjes en nichtjes, hun vrienden, collega\'s en alle betrokkene die Gerrit en Sveta een warm hart toe droegen heel veel sterkte.
Gerrit en Sveta rust zacht en tot ziens

Wij wensen alle familieleden van Ger en Svetlana, in bijzonder de ons bekenden van de Familie Verhoeven, heel veel sterkte toe met het heel zware verlies van Ger en Svetlana ook namens onze zoon Joop en dochter Jolanda.

Ger,
Wat moet ik zeggen,
Wat moet ik schrijven,
Als ik aan je denk,
zie ik George Clooney voor me,
die aan de hemelpoort komt en zegt:
It isn\'t my time.
Jouw tijd was het ook nog niet.
God moet even weggeweest zijn.
Je had nog zoveel te doen.
Op het werk, alles rondom AVR.
Thuis, genieten met Sveta.
Je was nog geen jaar getrouwd!
Genieten met je dochters.
Je sprak vol enthousiasme over ze.
En je kleindochter...
Vol trots vertelde je over haar.
Over hoe je met haar naar het bureau reed in je auto.
Uren kon je over Sveta en je gezin vertellen.
En dan nu.... je bent er niet meer.
Wat onwerkelijk.
Wat ongelooflijk.
Geen Ger mee.
Geen vader meer voor je dochters.
Geen opa meer.
Maar je bent samen met Sveta.
En ik weet zeker dat je kleindochter
er een beschermengel bij heeft.

Sterkte voor hen die achterblijven.
Ger was als chef van het AT heel betrokken bij zijn mensen.
Zo steunde hij ons gezin en Lex in het bijzonder tjidens zijn ziekteproces en later na zijn overlijden.
Hopelijk mogen jullie diezelfde steun ontvangen van de collega\'s van Ger.

We hebben er geen woorden voor!
Heel veel sterkte en veel liefde voor alle nabestaanden, vrienden en kennissen.

Ger,

Zo onwerkelijk, 8 jaar samen in het AT. En dan dit ......
Hier schieten woorden tekort.

Je bent en blijft er één van \"ons\" team.

Een laatste groet, Bob

He Ger, van alles doorstaan in het AT, en dan zo eindigen. Onwerkelijk ! De groeten, je was een goede AT chef.
Peer