Lieve ome Gerard,

Er zijn zoals zo velen zeggen heel veel herrineringen aan jou. ze zijn vaak humoristisch en bijzonder.
Zoals het knijpen,bijten en zoenen van de wangen van de kinderen.
Om even terug te blikken naar een moment dat ik regelmatig bij jullie kwam en ik
Kim en Gaby mee op pad wilde nemen.
Jij vroeg wel 100x let je wel goed op en kijk je wel uit op straat.
Want je was maar al te bang dat er iets zou gebeuren.
Het liefst wilde je overal zelf bij zijn en de regie in handen hebben.
Het is altijd goed gegaan en ik  paste ook regelmatig bij jullie op.
Ik bleef dan ook vaak slapen, en ook toen  deed je vaak de meest bijzondere gekken dingen.
Zoals in de deuropening gaan staan met een  badpak die je van Wil aan had gedaan en dan zei:
" Hier is Daphne Jongejans"
en wij gierend van het lachen niet meer bij kwamen omdat het toch ook letterlijk een lullig gezicht was.
Ook was er een moment dat je wilde helpen met klussen, zoals het verven van kozijnen. je pakte een pot waar een kwast in zat en ging aan de slag waarop je zei wat een
kut verf, het dekt helemaal niet.
Het bleek dat het een kwast was die in de terpentine stond, nou we kwamen niet meer bij.
Gerard en klussen hahaha...
En je uitspraak van
"OF JE WURST LOST" (of je worst lust)
zullen we ook nooit meer vergeten.
Zou zo graag de tijd terug willen draaien zodat een ieder nog van jou humor en aanwezigheid kan genieten.
Veel liefs van ons♥️
Dag lieve ome Gerard😘

Jaren kunnen genieten van een voetballer bij BTC met veel mentaliteit, loopvermogen en zijn gevoel voor humor. Op Gerard kon je altijd rekenen.
Hadden velen maar zijn instelling en zijn liefde voor zijn familie.
Ik wens familie en vrienden heel veel sterkte.
Rust zacht Gerard.

Heel veel sterkte voor de hele familie. Ik ben blij dat ik drie jaar met Gerard heb mogen voetballen.

Gecondoleerd met jullie lieve man, vader en opa. Wij willen de familie heel veel sterkte wensen in deze moeilijk tijd.
Het gemis is groot.

Liefs, 🙏✨😘
Bert, Monique Nijman
An en Guus van Dijk jr.

Met grote verslagenheid hebben we vernomen dat je heel snel de weg naar boven hebt genomen. Je was altijd de vrolijke sportieve opa van het hof. Lieve Geer we gaan je ontzettend missen.

Xxx
Jack, Chantal en de kinderen

Ik ontmoette Gerard toen ik als klein ventje van 18 jaar bij Wilhelmus mocht debuteren en wij een oefenwedstrijd speelden in Velsen bij Telstar, die toen nog in de Eredivisie speelde. Gerard stond tegenover Kees van Kooten ,die later nog in het Nederlands Elftal zou spelen. Gerard was totaal niet onder de indruk van deze speler en zei tegen hem "Wie ben je dan ", Ik moet enorm lachen. Hij knalde erin ,niet normaal meer. Dat tekende het karakter van Gerard, een enorme inzet. Dit ben ik nooit meer vergeten. Ook heb ik ooit een opname gemaakt bij hem thuis voor Haags Voetbal Historie en toen kwam ik er achter dat Gerard een zeer gevoelige kant heeft. Zeer mooi om mee gemaakt te hebben . Gerard , je was een mooie vent !!! Rust zacht !!

Lieve Gerard en familie
Wij willen jullie heelveel kracht geven in deze vreselijke tijd 🙏🏻
Je was een pracht mens ❤️
Henk Jutte en Inge 🙏🏻

Gecondoleerd met dit enorme verlies,
Heel veel sterkte de komende tijd,
Ron en Monique.

Lieve ome Gerard,

Zoals alle kinderen moest ik vroeger maar gewoon wennen aan dat knijpen en bijten in die wangen want dat was ons lot als kinderen met blozende bolle wangen, daar moest in gebeten worden. Toen ik zelf kinderen kreeg in wiens bolle wangen je ook wilde knijpen zei je verbaasd toen ze niet gingen piepen ;” Oh de meeste kinderen zijn bang voor me, maar die van jou blijven gewoon zitten!” Misschien waren ze het al gewend in deze familie😊

Als ik aan jou denk, denk ik aan….
“Sportief!”…,,Beroemd en berucht op de Haagse amateurvelden en omstreken. Iedereen kende jouw naam. Maar ook daarbuiten was je altijd in voor iets actiefs. Sporten, fysieke spelletjes, jij was er wel voor te porren, en helemaal als er iets te winnen viel. Brengt mij op….
“Fanatiek” ….,Je brak liever een been dan dat je iemand liet passeren of winnen. Terecht boos of compleet onredelijk in de hitte van de strijd, was je een plaag voor menig tegenstander en scheidsrechter. Uithoudingsvermogen en doorzettingsvermogen typeerden jou. Dus toen ik als danseres naar de HALO, de sportacademie, wilde, moest ik aan mijn conditie werken. Er werd daar heel weinig gedanst en heel veel aan balsporten gedaan dus dan moest ik bij jou zijn. “Ome Gerard, wil jij mij helpen om wat fitter te worden?” Voor ik het wist was ik in het mulle zand op het strand van prullenbak naar prullenbak aan het sprinten onder jouw luidruchtige “aanmoedigingen”. Opgeven was geen optie. Duinen en trappen op en af gesprint. Glansrijk geslaagd voor die HALO test trouwens….
Ik kan me ook nog zo’n verhaal herinneren dat jullie op vakantie vroeger meededen aan een koppels wedstrijd. Jij en tante Wil in de strijd tegen andere koppels. Ik geloof dat tante Wil met gestrekte armen twee volle boodschappentassen zo lang mogelijk moest vasthouden. Het was geen optie in jouw ogen dat zij als eerste op zou geven dus je schreeuwde haar “liefdevol” naar de overwinning toe….in ieder geval winst voor jullie op dat onderdeel en tante Wil twee dagen verzuurde armen.
“Humor”…..er viel altijd wat te lachen, de vele verhalen die verteld worden, het zullen er alleen nog maar meer worden. Een aantal ken ik inmiddels zo goed dat het lijkt alsof ik er zelf bij ben geweest. En als er niks te lachen viel, verzon jij wel wat. En als de situatie om te huilen was, dan was er altijd nog zwarte humor, ook zo’n familietrekje. Je nam iedereen mee in je gekkigheid. Ik heb nog een keer op jouw verzoek een, niet nader te noemen, voetballer via de telefoon naar Kijkduin gelokt met een verleidelijk verhaal en een hoop gevlei. Lullen als brugman moest ik, maar hij kwam. Jij wachtte ‘m daar op, gierend van het lachen en dat moest je bekopen met eieren op je auto of tegen je ramen thuis aan geloof ik. Maar hé, jouw grap was weer geslaagd dus alle represailles nam je op de koop toe.
“overbezorgdheid”…..typeerde jou ook, ik kan vele voorbeelden noemen maar ik zal me altijd herinneren dat Kim bij ons sliep omdat Gaby geboren werd. Na het avondeten kreeg ze vla als toetje wat ze een soort van moeizaam weg kreeg. “Kim, wat doe je? Kauw je nou op je vla?!”
“Ja want van pappa moet ik OVERAL heel goed op kauwen, anders kan ik stikken”…..
”niet op vla lieve schat”…..
”Jawel”, zei ze heel overtuigend knikkend, “OVERAl op kauwen zegt pappa”….

Ik kan rustig nog een paar pagina’s doorgaan met verhalen over wat je deed en hoe je bent, “verkleedpartijen, voetbalverhalen, kutgeintjes uithalen, zenuwenpees, scheldkanonnades, acts opvoeren, mensen op de fiets een hartverzakking bezorgen door te gillen vanuit een auto, waarschijnlijk net als iedereen die Gerard kent vol zit met dit soort verhalen. Maar nog één woord wat hem typeert dan om af te sluiten…..
“Lief”……voor ons en iedereen en vooral voor alle kinderen. Alles kon en mocht. Een grote bek maar een heel klein hartje, zo ben jij. Trots dat jij mijn oom bent en we Durandjes zijn, leef jij voort in vele harten en in de mooiste en gekste verhalen❤️ Het wordt steeds gezelliger daarboven, geef je iedereen een dikke kus daar en zorg ook daar maar voor een beetje reuring. Plukken wij hier beneden de dag maar weer. Lieve ome Gerard, tot ooit! 😘