Ik heb jaren bij Gerrit en Petra gewerkt.
Het was een goede baas om voor te werken.
We hebben samen verschillende dingen meegemaakt.
We hebben ook veel lol gehad tijdens het werk.
Het was een hardwerkende wijze man.
Veel sterkte voor iedereen.

Ik kwam als puber bij de harmonie. Gerrit zat vlak bij me in de buurt. Hij was altijd fanatiek en een verbinder binnen onze club. Wat mij altijd bijblijft zijn de bedank-woordjes voor het bestuur tijdens de algemene ledenvergaderingen. In het begin toen ik jong was met het gevoel ‘ daar komt ie weer’. Maar toen ik ouder werd met het gevoel van: ‘ Hoe waardevol en verbindend!’ Voor ieder bestuurslid een persoonlijke touch. Elk jaar verwachtten wij met zijn allen dat Gerrit dat zou doen. Gerrit is heel lang actief lid geweest van onze club. We hebben dan ook veel mogen genieten van zijn persoonlijke bedankjes. En nu, wanneer Gerrit dit al een tijd niet meer doet missen we
(de mensen die daar jaren getuige van waren) zijn woordje elke algemene ledenvergadering. Er is nooit meer iemand opgestaan die dat deed net zoals Gerrit.
Ik wens jullie veel sterkte met het afscheid van Gerrit. Dat jullie vooral vele mooie herinneringen mogen delen waar je met een glimlach aan denkt. Dat geeft troost.
Groet Angela vd Crommenacker (en ik weet zeker ook van Peer; misschien treffen ze elkaar nog ergens)

Mijn eerste kennismaking met Gerrit was natuurlijk via de harmonie. Hij kende veel mensen waardoor hij wist wie je was. Altijd skonne praat. Later leerde ik hem beter kennen via de varkens. Veel van hem geleerd in die tijd op de rode truck.
Warme gevoelens als ik aan hem denk.
Heel veel sterkte met dit grote verlies...

De herinneringen samen met Gerrit gaan al heel ver terug tot aan mijn kindertijd.
Het zijn in hoofdzaak vakantieherinneringen aan onze tijd op de boerderij van tante Mien en ome Ties op het Looieind te Erp.
Ik met mijn broer Theo liepen nog in de korte broek terwijl Gerrit al een opgeschoten nozem was.
Gerrit beschouwde ons als zijn knechtjes voor het dagelijkse werk op de boerderij en wij weken geen moment van zijn zijde .
Ook in de weekenden kreeg hij van ons geen rust , want dan moest hij samen met ons en zijn vriendin Petra naar de motorcross.
Die vakanties in Erp werden door onze ouders besproken voor 2 weken en duurden uiteindelijk 3 tot 4 weken.
Ons verblijf bij de familie Kerkhof voelde aan als een warm bad en voor tante Mien was nooit iets te veel.
We zijn altijd met de familie Kerkhof en in het bijzonder met Gerrit in contact gebleven, te meer omdat we allebei door Gerrit besmet zijn geraakt met het motorvirus.
De mooie herinneringen die we samen gemaakt hebben met het jaarlijkse bezoek aan de TT van Assen,
wat hebben we daar met Gerrit wat af gelachen.
Nou Gerrit, je was een prachtkerel en als het gaat laat iets weten van gene zijde.

Groeten Martien van Osch ( Familie uit Eindhoven)