Om middernacht gaat de huistelefoon..Ik race naar beneden,mijn moeder?Net te laat..Kijk op het schermpje..Ge?Ik bel terug want je weet maar nooit.En ja hoor:hij neemt op stomverbaasd :)Geen idee dat hij mij had gebeld.Mijn naam begint met een A en sta dus waarschijnlijk bovenaan in zijn telefoon.Na even gekletst te hebben hang ik op.Dit gebeurde dikwijls om middernacht(ik zal wat naar beneden zijn geracet),ik nam niet meer op.Beetje giechelend denkend:Ge haal die telefoon uit je zak...Nou moe had ik het maar wel gedaan!Want wat jammer dat ik Ge niet meer heb gesproken,dan had ik hem zeker nog een dikke zoen gegeven en hem bedankt voor alle vrolijke,lieve gastvrije ,gezellige uurtjessamen met hem en Hil,zonder Hil,op de camping en bij hem thuis,met hond,zonder hond,samen met mijn gezin en alleen met hem.Alles werd besproken,verdriet en geluk.Dag mooie man,wat spijt het me dat ik je niet meer heb gezien en wat zit je in mijn hart.Het is een verrijking je te hebben mogen meemaken als een deel van mijn leven.Heel veel sterkte voor jullie allemaal,hij zal gemist worden,zeker door mij,zoen Annemiek Hermarij

Plotseling was daar weer de herinnering aan Ge en Hil Nieuwenhuizen.
Een trouwe klant was het van me, jarenlang vertrouwden wij elkaar.
Gerrit de Vries
Westzaan.

Lieve Marc, Rita en verdere familie,
Helaas hoorden we dat onze grote vriend Gé is overleden. Bij dezen onze hartelijke condoleances. Vele jaren zijn we bevriend geweest met Hil en Gé.
Gé was iemand aan wie je altijd wel dacht vanwege zijn onzelfzuchtige vriendschap die hij ons bood. Hij kwam ons voor de eerste keer helpen dat wij de winkel van bakkerij Bood kochten aan de Westzijde. Daarna is hij ons verdere leven altijd bij ons betrokken gebleven. We vergeten nooit hoe hij ons hielp onze auto uit de (Westzaner)dijk te trekken nadat ik teveel over de rand was gereden.... Ook de brandweeroefening bij ons aan huis waarbij hij gelijk maar onze vijver vulde vanuit de wegsloot. Eigenlijk kunnen we wel doorgaan met zovele gebeurtenissen waarbij hij blijk gaf van zijn onzelfzuchtige vriendschap. Wij vinden het heel verdrietig dat we afscheid moeten nemen van zo'n grote vriend.
Wij wensen jullie veel sterkte toe bij het verlies van onze Gé.
Gerda en Henk Kruit
la Palma

Nou ouwe rups.. wel ff schrikken zo..
Sommige mensen op de bms en vooral de jongelui konden Ge soms opa noemen of ouwe rups.
Ge had altijd de grootste verhalen. De mooiste verhalen en had zeker gekke dingen meegemaakt. Hoedje toe was Ge niet vies van. Oudje cola de favoriet en zo niet een juttertje of jenever en frikandel speciaal.
Wissel dus ook nooit de jenever om voor water .. want dan krijg je hem teruggegooid.. en die ouwe kon mikken..dus je was nat...
Tsja mooie herinneringen ,2 weken terug nog even op de koffie geweest, verteld over onze zoon Ayden hoe trots wij daar op zijn.. dat je toen zei van jonge wees daar maar zuinig op.. dat is je grootse goed.. mooie woorden ouwe en even later dat je nog zo een zin in de maandag avond, om de jongens te zien en het borrelritueel en de verhalen weer op te pakken.
Ge we gaan je missen, je humor,je scherpheid en je eigenwijsheid.
De borrel die hou je nog even tegemoed maar de eerstvolgende is voor jou!

Opa . Ouwe rups.. rust zacht.. en kijk maar op ons neer, en hou een oogje in het zeil

Sterkte aan familie en vrienden. Ge is en zal een groot gemis blijven.

Gr Timon Dijkhuizen Brandweer Botenmakersstraat

Als jochie van veertien jaar begon ik ooit en de slijterij van Ge, Hil en Ge sr.
Binnen tien minuten had ik al een paar likeurflessen laten vallen.
Toch heb ik er jarenlang vakantie en zaterdagwerk mogen doen.
Ik heb veel geleerd van hen over wijn, bier en klanten adviseren en dat komt mij nog altijd van pas.
Tussen de middag lekker eten van Hilversum, mergpijpjes elke week van Ge of een milkshake die nog lekkerder werd met Cointreau,er was altijd wat lekkers.
De winkel was heel belangrijk maar als de brandweerpieper ging liet Ge alles los en stond ik met zijn fiets klaar om te zorgen dat hij als eerste in de kazerne was want dan mocht hij rijden met de brandweerauto.
Lieve Mark, ik herinner jou natuurlijk ook nog heel goed en ik wens jou alle sterkte bij het verlies van je vader.

Groetjes Lex

Aan Gé (en Hil),
Bedankt voor alle mooie herinneringen en wijze lessen die ik van jullie heb gehad. Ook al is dat al lang geleden, nog steeds met liefde in mijn herinnering.
Hil als verpleegkundige tijdens mijn opleiding. Jij hebt de stevige bodem gelegd voor mij in het vak van verpleegkundige en de zorg aan mensen.
Gé die mij gesteund heeft in de tijd bij de Botenmakerstraat als eerste brandweervrouw. Uitrukken vanaf het Wijkanspad en in de auto getrokken door jou omdat ik mee moest. Ook al was de HV al lang al vol:)
Ik denk met veel plezier en liefde aan jullie beide terug.
Liefs Gerda Vennik