Gertjan wat zullen we je missen.
Ik heb een gat in mijn hart waar jij in zat.
Alle fijne gesprekken die we gehad hebben over alles en nog wat.
Bovenal mis ik je warme menselijke en hartelijke manier van praten.
Het gat in mijn hart zal blijven en ik zal daarom zeker aan je blijven denken.

Want vanaf nu is alles anders.
Vanaf nu is er verschil.
Dat is altijd als iemand je verlaat,
die je nog jaren bij je hebben wil.
Maar die in de hemel wordt verwacht,
nu het leven is volbracht
en een nieuwe reis begint.
Selamat jalan Gertjan

Lieve Gertjan,
Wat een gemis dat juist JIJ er niet meer bent…
Ik kijk met heel veel plezier terug op de tientallen reportages die wij samen gemaakt hebben in de afgelopen tien jaar zowel voor RTVSeaport als andere organisaties in de IJmond, zoals Velserbroek 25 jaar, interviews met genomineerden voor een IJmond Award in 2017, NV Velsen Talkshows, Citymarketing Velsen, overdracht Grote Houtkade, Havenfestivals, politieke cafés, Velsen innoveert enz.

Van jou zijn de gevleugelde woorden, voordat de camera kon draaien, “kunnen we” en dan zei ik “Nee Gertjan, eerst nog stemtest en witbalansen” jouw antwoord was altijd ”oké Peet”. Ik tel af 3, 2, 1…ga je gang!

Ook was ik een paar jaar sponsor van Telstar Thuis in de Wijk, en filmde alle voorronden in de wijken, de finale wedstrijden en de grote prijsuitreikingen in het Telstar stadion.
Ik heb groot respect voor jouw gevarieerde vakkennis en
de gave om inhoudelijk de lange Raads-en Sessie ‘Live’ uitgezonden vergaderingen in te korten tot 58 minuten voor de herhalingen op zender en Uitzending gemist. Lange vrijdagen zaten wij samen in mijn werkkamer te monteren, aan het eind van de dag genietend met een wijntje en nootjes.
Wat hadden we met elkaar altijd veel gespreksstof.
Ik zal je enorm missen en nooit vergeten…

José, Thijs, Celeste, Huub en moeder Truus heel veel sterkte.
Wij denken aan jullie!
Peter - Santpoort-zuid

Ik heb GertJan een tiental jaren meegemaakt en dat was genoeg om een onuitwisbare indruk bij mij achter te laten. Zijn bruisende energie, zijn vat met creatieve ideeën, zijn vrolijkheid, zijn verhalen over thuis over José en zijn jongens. We spraken elkaar regelmatig en raakten daar beiden geïnspireerd door. Ik heb hem natuurlijk speciaal meegemaakt in zijn rol van wiskundeleraar en coördinator van 3 en 4 VWO. Daar moest hij echt in groeien. De taaie organisatie van een grote school vond hij lastig om mee om te gaan. Het was daarom logisch dat hij zelf iets op poten ging zetten. Maar natuurlijk gingen veel van onze gesprekken over voetbal en dan natuurlijk over het Nederlands elftal. Nog specifieker over de halvefinalewedstrijd, die gespeeld werd in Marseille in 1998 tegen Brazilië. Geen groter plezier kon je Gertjan doen, door hem te vragen het verhaal nog eens te vertellen. Over de kaartjes, de krappe tijdspanne om in Marseille te komen, over de wedstrijd, de spanning, de sensatie, de penalty’s,de nederlaag, de terugreis, het weer lesgeven daarna. Heerlijk hoe je als volwassene zo jeugdig over een ervaring kunt blijven spreken.
Gertjan is een hele fijne collega geweest. Wij schrokken, toen we van zijn overlijden hoorden. Wij wensen jullie heel veel kracht en sterkte toe in deze zware tijd.
Janine van Stekelenburg en Ton Reijman