Ik ken Gertjan vanaf zijn geboorte. De trots van zijn vader en moeder. Een vrolijk manneke dat zich later heeft ontwikkeld. Zijn vader en mijn broer Jack Zuurbier hebben hem op het pad gebracht waarom hij zo bekend en geliefd is. Zijn moeder natuurlijk ook.. Ik zou niemand weten die iets negatief over hem weet te vertellen.
Hij was gek van Telstar en hij heeft mij Cor Zuurbier en mijn zwager Han Koningstein uitgenodigd om op Schoonenberg de wedstrijd Telstar-Sparta te bekijken. Han Koningstein zat in een rolstoel want hij was verlamd, dus het biertje dat Gertjan voor hem en mij haalde kon hij niet goed vasthouden: de tafel onder het bier.
Ik heb zelf ook op Schoonenberg gevoetbald maar ik vond niks aan. Gertjan heeft deze oude knarren toch feestelijk onthaald. Hij had oog voor iedereen. Ik ben in de rust weggegaan maar hij moest de rolstoeler nog naar het Vissershuis brengen.

Zeg me dat het niet zo is.
Zeg me dat het niet waar is.
Gertjan, bedankt voor het in mij gestelde vertrouwen. Ik ben blij dat ik je gekend heb.
Ik zal je missen!
Lydia Zonneveld

Iedere muzikant en muziekliefhebber uit Velsen kende Gertjan vanwege zijn tomeloze inzet voor de lokale muziek. Hij kwam ook al vele jaren in de Popbunker om daar te oefenen met zijn band. Ik kwam hem daar regelmatig tegen, al spraken we elkaar niet vaak. Muzikanten hebben vaak weinig woorden nodig. Nu zijn er geen woorden te vinden om het enorme gemis uit te drukken. Gertjan, bedankt voor alles! Namens bestuur en beheerder van de Popbunker wensen we de familie en vrienden alle sterkte toe.

Lieve José, Thijs en Huub,
Gert Jan was een oneindig mooi mens, een prachtig fenomeen, die nog zoveel goeds zou doen met al zijn talenten. Wat door en door verschrikkelijk voor jullie, dat jullie hem nu al moeten missen. Het kan niet anders dat héél veel mensen hem gaan missen, maar jullie het meest. Dag in dag uit. Kruip maar heel dicht bij elkaar
Liefs en Sterkte en voor José een dikke kus
Cees en Petra
Vermeiden Meskers (oud collegae en prettige ontmoetingen door de jaren heen)

Om de week waren we "buren" in de Popbunker, tot je met Full Count onlangs helemaal naar achteren verhuisde. Als de pauzes samenvielen altijd in voor een praatje, en dat resulteerde dan ook wel eens in optredens op bv. Santpoort Jazz of als jullie "vervangers" bij Bartje. Onvoorstelbaar dat we je nooit meer gaan zien en spreken en allemaal in shock. Sterkte voor familie en vrienden.

Lieve José, Thijs, Huub en moeder Truus,

We hadden zo gehoopt dat Gertjan tot degenen zou horen die de IC gezond kunnen verlaten. We zijn verslagen en in shock dat hij het niet gered heeft. Wat kan alles in no time veranderen en hoe verkeerd kan het lopen.

We kennen elkaar van de verjaardagen bij Helen en Ton. José de zus van Ton, Gerard de broer van Helen. Zo komen we elkaar al jaren daar tegen. Altijd leuk om elkaar weer te ontmoeten.
Gertjan, de biertjes van Ton uitdelend, voetbal kijken met de jongens op een telefoon aan een statafel, tussendoor wat verhalen vertellen. Altijd aimabel, gezellig, geïnteresseerd.
Het is vaker voorgekomen dat José als eerste arriveerde en zei dat Gertjan wat later zou komen. Dan was hij nog even ergens heen of moest hij nog iets doen. Nu ik de krantenberichten over Gertjan heb gelezen en de herinneringen die bekenden, collega's en vrienden hier op deze site delen, valt bij mij als import aanhang het kwartje. Hoe krijgt iemand het voor elkaar om naast zijn werk en zijn gezin zoveel activiteiten te ontplooien? Respect Gertjan! Wat heb je veel voor de gemeenschap betekend en wat gaan veel mensen je missen.

De laatste keer dat we elkaar zagen, op de verjaardag van Helen, ruim twee maanden geleden, waren José en Gertjan middenin de aankoop van hun nieuwe pand. Plannen en enthousiasme werden gedeeld. Dat het zo anders en zo fout zou lopen, konden we toen niet in de verste verte vermoeden. Ongeloof. Niet te bevatten.

Lieve José, Thijs, Huub en moeder Truus, heel veel sterkte voor de tijd die gaat komen.
We voelen jullie verdriet. We denken aan jullie.
Een hele dikke kus,
Esther en Gerard

Music was my first love
And it will be my last.
Music of the future
And music of the past.

To live without my music
Would be impossible to do.
In this world of troubles,
My music pulls me through.

Music was my first love
And it will be my last.
Music of the future
And music of the past
And music of the past
And music of the past.

Thanks to John Miles for his music.
Maar voor jou Gertjan, bedankt dat ik je velen jaren hebt gekend. Wat een geweldig mens was jij. Altijd positief ingesteld, spontaan met een brede lach, vol humor en een inspirerende persoon.
Wat zal jij gemist worden, zowel door José en je zonen, familie, vrienden, je medemuzikanten en al die andere honderden mensen.

Mijn mooiste en fijnste herinnering aan jou is het optreden van Fullcount op mijn 50-jarige feest in 2015 waar je ons verblijdde met de geweldige sound die Fullcount zo eigen was, toen ook nog met Natascha als prachtige zangeres. Wat een gemis, jullie allebei.

Rust zacht, de strijd tegen het corona virus is jou helaas fataal geworden. Dat maakt ons heel verdrietig en bewust hoe keihard het in ons leven soms kan zijn.

Wil je Monique daar boven de lieve groetjes doen ????, bouwen jullie maar een feestje samen.
Lieve groeten,
Arjen Jongeling