Ik weet geen woorden te bedenken, ik kan alleen maar zeggen wat verschrikkelijk!!!! Gecondoleerd en heel veel sterkte met dit grote verlies

Lieve familie,
wij, als adoptiegezin met onder andere een kind uit Haïti, waren meer dan geraakt door het nieuws dat Gosse, Gaby, Erline en Wilaire omgekomen zijn tijdens de aardbeving op Haïti. We kennen ze niet en toch hebben we zoveel met ze gemeen
We weten hoe het voelt als je je kind voor de eerste keer ziet en in de armen sluit. We vinden het zo verschrikkelijk dat ze niet de gelegenheid hebben gekregen om een gezin te vormen. En vooral: we leven zo mee met allen die ze achterlaten en die nooit de kans hebben gekregen om hen als nieuw gezin te verwelkomen. We wensen jullie allemaal veel sterkte, al is dat bij benadering niet genoeg om deze klap te boven te komen. ik begrijp uit de reacties dat jullie gelovig zijn. God maakte zichzelf aan Zijn volk bekend met de naam \\\"Ik zal er zijn\\\". Dat dat jullie tot troost mag zijn.

Lieve familie,
Wij willen jullie van harte condoleren met dit grote verlies van twee fantastische kinderen en twee fatastische klein-kinderen, die er niet meer zijn.
Wat een groot verdriet moeten jullie verwerken.
Wij wensen jullie alle kracht en sterkte toe in de komende tijd en natuurlijk óók in de tijd, die hierna mag komen.
Héél véél sterkte toegewenst,
Liefs van Anneke van Hoeven en Nico Bakker. (collega van Desiree Piket; tante van Gaby.)

Gosse Gaby Erline en Wilaire. Lieve mensenkinderen. Gosse lief broertje van Monique. Ik wil jullie in de rechtvaardige en liefhebbende handen van de Grote Vader overgeven. HIj zal alle dingen goed maken.

Liefs
Anneke

Wat een vreselijk bericht. Ik ken Gaby nog van de Notekraker uit Krimpen aan den IJssel.
Heel veel sterkte voor alle nabestaanden.

Arie, Linda en Raul.

Vlak voor de jaarwisseling kreeg ik een mailtje van Gosse Best. Hij werkt bij de ANWB, afdeling boeken. Sinds juli 2005 heb ik regelmatig wat opdrachten van hem gekregen, waarbij de Toeristische Atlas Nederland toch wel tot de hoogtepunten mag worden gerekend. In dat mailtje schreef Gosse dat hij van januari tot begin april 2010 niet aanwezig zou zijn. Hij ging met zijn vrouw Gaby hun twee adoptiekindjes ophalen. Na jaren zou zijn wens dan eindelijk in vervulling gaan.
Groot was dan ook de ontzetting toen ik gemaild werd dat hij en zijn gezin in Haïti tot de vermisten behoorden. Eerlijk gezegd wist ik niet dat hij daarheen was gegaan om de adoptiekindjes op te halen. Ik had de beelden van de vernietigende aardbeving wel gezien, maar als je er niemand persoonlijk kent, raakt het je toch minder. Tot dat berichtje kwam. Je blijft natuurlijk hopen, maar de overlevingskansen werden steeds lager ingeschat. Op maandag hadden ze Wilaire en Erline opgehaald. Een dag later zijn ze bij de aardbeving onder het puin van hun hotel bedolven. Midden vorige week werd duidelijk dat ze daarbij alle vier om het leven zijn gekomen.
Gosse was ook mede-auteur van het boek Children of Haïti, dat vorig jaar het levenslicht zag. Hoe wrang is het dan dat hun leven eindigt op Haïti, waar hun nieuwe droom net was begonnen. In elk geval zijn ze als een gezinnetje heengegaan, maar vraag me niet naar het waarom. Ik ben blij, voor zover je dat kunt zijn, voor de familie, vrienden en bekenden dat er geen twijfel meer bestaat. Nu is het zaak om het verlies te verwerken, te dragen en alles op een juiste manier voor jezelf proberen af te sluiten.
Geregeld kwam ik als freelancer bij de ANWB langs. Even een bakkie ?choco? doen of een vorkje prikken met Gosse. Zijn enthousiasme, zijn humor, zijn lach, het staat me allemaal nog helder voor de geest. Ik kan me nog niet voorstellen dat hij niet meer in Den Haag achter zijn bureau zit en dingetjes regelt, maar dat hij van ?boven? ons in de gaten houdt.
Ik wens de familie, vrienden, collega\'s en bekenden alle sterkte toe om dit verschrikkelijke verlies te dragen.
Gosse, Gaby, Wilaire, Erline, Rest in Peace.

Als freelancer en interim-medewerker bij ANWB Boeken heb ik Gosse regelmatig meegemaakt, en soms met hem samengewerkt. Gosse Best: een betrokken, enthousiast, nuchter, serieus en prima lid van het ANWB-team, maar bovenal een leuke vent - altijd in voor een goed gesprek over leven, leed en werk.
Een groot verlies dat hij, Gaby en de twee kinderen niet meer bij ons zijn.. Laten we proberen zijn sprankelende levenshouding te koesteren. Niet makkelijk, maar erg de moeite waard.

bij deze wil ik mijn medeleven tonen, met het verlies van u dochter , schoonzoon en u twee kleinkinderen.
helaas heb u de twee kleinkinderen nooit in je armen kunnen sluiten.

Lieve Monique,

Wens jullie heel veel sterkte toe met dit vreselijke verlies. Hun leven ¨samen¨ was nog maar net begonnen.
Dit is heel onbegrijpelijk...

Liefs Monica.

Beste Monique en verdere familie,

Diep droevig dat dit jouw broer en zijn vrouw overkomen is. Inriest, wij leven met jullie mee. Heel veel sterkte bij het verwerken van dit ondraaglijke verlies.

Dick en Martha