als je weggaat..van aarde..als je naar boven wilt..heeft dat een reden..je hebt genoeg van de pijn..en wilt rust..dat wou je moeder..het enigenadeel is dat ze geen contact meer kan hebben..maar dat is niet erg..want ergens..in je hart..heb je het gevoel dat ze gewoon hier is..ze waakt over je..ben maar niet bang schat..in goede en slechte tijden kan je aan haar denken en wie weet krijg je het teken..dat ze bij je is..schatje ben maar niet bang..ze is bij je!

het was twaalf uur..twaalf uur in de middag.maar toch werd het donker.alsof de zon was opgebrand.alsof het licht van hogerhand verboden werd te stralen.het duurde tot een uur of drie.toen hoorde ze die woorden\'mijn god mijn god waarom.waarom laat u mij in de steek waarom?!waarom?!toen werd het stil!doodstil.haar vrienden en familie stonden bij haar genageld aan de grond..ze huilden hun verdriet was groot hun liefste vriendin was dood.het licht ging uit de nacht viel in.de tijd leek stil te staan.de dagen kunnen eeuwig zijn maar ook weer overgaan.wie weet dat god haar wakker kust zodat zij op kan staan een neiuwe dag een nieuwe zon na diepe nachten slapen.een neiuwe dag die toen begon en allen leek herschapen..alles leek herschapen..

geel van de zon,,de warmmte die je nodig hebt,het licht voor jou en mij:het donker gaat voorby.

Rood van de liiefde die mensen aan elkaar verbindt.Die is oneindig groot & sterker dan de dood.

Groen van de hoop de muren vallen steen voor steen.We zien elkaar weer staan,een neiuwe tijd breekt aan.

dit gedichtje is voor jou;van karima


er komen er nog een paar bij.
veel sterkte en groetjes karima

je moeder blijft je moeder nomather what!ze kijkt van boven in de hemel naar jou op aarde!ze blijft altijd in je hart en zal altijd op je waken.

Lieve Mama, mijn verdriet om jou, is niet te beschrijven. Ik weet alleen niet hoe ik het moet uiten. Dat is irritant. Ik mis je heel erg, je boze en lieve telefoontjes en natuurlijk die kattige stem van je. Ik kan je niet loslaten. Ik klamp me stevig aan je vast. Was je maar hier bij mij.. Ook al was het heel even... Dan kon ik je vertellen hoeveel ik je liefheb, kon ik met je praten, kon ik je zien en aanraken.. Maar dat gaat allemaal niet meer.. Rust Zacht lieve mama, kus renée

Grid

afscheid neem ik wanneer de virburnum bloeit
de bloesemtakken op mijn kist die wit en rose
de neuzen strelen in betraande gezichten
en het eind verdringen want de lente is

met viburnum wil ik mij herinnerd weten
zoals wat \'s winters sluimert steeds ontluikt
in jou de wegkruipman, in ieder mens
die mij zag bloeien -vaarwel

Grid

afscheid neem ik wanneer de virburnum bloeit
de bloesemtakken op mijn kist die wit en rose
de neuzen strelen in betraande gezichten
en het eind verdringen want de lente is

met viburnum wil ik mij herinnerd weten
zoals wat in \'s winters sluimert steeds ontluikt
in jou de wegkruipman, in ieder mens
die mij zag bloeien -vaarwel

Lieve Mama,, de leegte in mij wordt steeds erger. Ik mis je heel erg, en besef het nu. Het is moeilijk om jou s\'avonds niet te bellen.. Ik loop weleens mijn kamer uit om jou te bellen. Alleen dan denk ik; renee waar ben je mee bezig? End an loop ik weer terug. Onze tijden samen waren zo speciaal. Zo\'n speciale hechte band die we hadden met elkaar. Ik wist alles van jou en jij ook van mij! Het voelt alsof ik alles kwijt ben. Want ik weet wel dat ik er niet alleen voor sta. En dat er altijd mensen voor me klaarsta, maar toch voel ik me alleen! Ik hoop dat je daarboven een plekje gevonden hebt, en dat je af en toe even naar beneden komt :) Ik mis je heel erg, en ik doe heel veel aan jou denken! kus renée

Lieve Mama,
Het wordt steeds moeilijker om door te leven zonder jou. Jij was degene die mij altijd advies gaf over dingen waarmee je alleen bij je moeder terecht kan... Het was een grote schok toen ik het telefoontje van peter kreeg dat je in het ziekenhuis lag. Jou kennende vocht je voor je leven, en dacht en hoopte ik dat je het makkelijk zou overleven. Nou, niet dus. Lieve mama, wij hebben zoveel doorstaan en zoveel meegemaakt, zoveel spanning, dat het allemaal heel raar op me overkomt nou. Ik hoop dat je voor altijd aan mijn zijde zult staan.. Dat je er toch bent als ik trouw, ook al zie ik je niet. Dat je er toch bent als ik mijn kindjes krijg. Ik houd echt zielsveel veel van jou... En jij was mijn beste maatje, ook al hadden we veel ruzie.. Maar ik dacht dat het beter met je ging, omdat je vrolijker aan de telefoon was enzo! Lieve mama, ik hoop dat je het daarboven goed hebt, en dat er goed voor je gezorgd wordt, anders moet je ze op hun flikker geven.. Afgesproken?!!! Lovee you!!

Ook ik ben een oude vriendin van Grid.
Ben verschrikkelijk geschrokken van het bericht dat Grid is gestorven.
Wij hebben vroeger heel wat lief en leed gedeeld.
Ik vind het fijn dat jij veel vrienden en familie om je heen hebt om je te steunen en er voor je te zijn.
Grid zal altijd in mijn hart blijven. Ik wens jou en verdere familie heel veel sterkte.
Liefs Liza

dag renee,

ik denk aan jou en aan Grid.
Na alle drukte van de afgelopen week, is het nu stil en is er het besef dat we zonder grid verder moeten gaan.
Ik hoop dat wij in staat zijn om je alleen op de wereld gevoel een beetje te verminderen.

tot gauw. José