Gusta verloor veel te vroeg haar echtgenoot Piet, een zwaar verlies. Dat Gusta ook al jong werd gegrepen door de ziekte van Alzheimer was eveneens een zware beproeving voor haar en haar familie en vrienden. Heel triest. Gusta was altijd al bang dat zij Alzheimer zou krijgen, omdat haar moeder er ook aan had geleden.

Met veel plezier denken wij terug aan de 15 jaar dat wij met de van Nesgroep in de van Nesstraat hebben gewoond. De uitjes, het zomaar bij elkaar binnenlopen en natuurlijk de verjaardagsfeestjes waarbij altijd werd gedanst blijven ons bij. Gusta hield ervan.
In 1986 verhuisden wij naar Heemstede, maar het contact is altijd gebleven. Bij verjaardagen waren de van Nesmeisjes altijd van de partij. De dames van de van Nesstraat belegden ook een paar keer per jaar een restaurantbezoek. In 2015 waren zij met echtgenoten inclusief Gusta nog bij ons te gast voor een dineetje . Gusta leed toen al aan de ziekte, maar wij waren blij dat zij er nog bij was. Bij alle volgende etentjes stonden wij even stil bij de afwezigheid van Gusta.
De Reigershoeve is een fantastische instelling waar Gusta goed werd verzorgd. Wij bezochten haar daar met regelmaat, maar wij verloren steeds meer het contact met haar, maar een lach was voor ons voldoende. Het laatste bezoek dateert van 11 augustus. jl. Toen hebben wij met tranen in onze ogen afscheid genomen, wetende dat het lichaam het ook opgaf.
Carel en Roeline Le Brun

Lieve Gusta,
Lieve vriendin,

Wat hebben we veel met elkaar meegemaakt.
We hebben gelachen, gehuild, samen gewerkt in het ziekenhuis en we waren buren.
Maar het belangrijkste: we waren vrienden! Een mooie warme vriendschap die mij zeer dierbaar is.
Mooie momenten, verdrietige momenten.
En zoals een vriendschap behoort:
In Goede en In slechte tijden!
Wat zal ik je missen, mijn lieve beste vriendin💕
Rust zacht.

Heel veel liefs,
Shirley