Inge,

Jannie en ik lazen in het E.D. de overlijdensadvertentie van Han. Dat moet een erge schok voor jou en natuurlijkl je kinderen zijn geweest.
We zagen je pas nog en we hebben elkaar in een flits begroet.
Volgende keer uitgebreider!!

Veel sterkte Inge en tot ziens

Ad en Janny

Lieve Inge

Samen hadden jullie de kou van de hersft en winter willen trotseren,
samen hadden jullie de warmte van de lente willen voelen,
maar het heeft niet zo mogen zijn.
Heel veel sterkte met het plotselingen verlies van Han.
Ondanks dat ik ver van je vandaan ben, denk ik vaak aan je.

beste familie..
Ik ken jullie niet persoonljik ,maar ik ken Han als oud buurjongen vanuit Luttenberg.
Als jongetje van een jaar of 6-7 denk ik ,kwam ik bijna elke dag bij de familie Alferink aan de looweg.
Han was toen heel speciaal voor mij.Han was 9 jaar ouder en een echt voorbeeld.Wat Han zei of deed was in mijn ogen altijd goed.Ik zat heel veel bij hem voor op de fiets ,nooit achterop, Hij bracht me vaak naar school,zo herinner ik het me tenminste.
Wat ik me vooral herinner is dat Han altijd ,maar dan ook echt altijd ,wippend op zijn stoel zat ,dus de voorste stoelpoten raakten nooit de grond.
Ik heb dit thuis vaak nagedaan,maar dit lukte me nooit .
Ik zie Han ook nog met een microofontje vanaf de radio muziek opnemen naar een bandrecorder.Ik moest dan heel stil zijn ,wat ik echter een keer niet deed .Dit is volgens mij de enigste keer dat Han boos op mij was.
Ik ben zelf inmiddels bijna 50 en heb Han eigenlijk nooit meer gesproken.
Tot de dag dat de moeder van Han overleed.
Het is misschien heel raar zeggen ,maar ik had zin in de ovondwake ,kon ik Han weer zien.
Tijdens het condoleren van mevr Alferink (krols moe bij ons ) heb ik Han weer even gesproken evenals bij de avondwake van de vader van Han (krols va).Je was mijn favoriete buurjongen altijd zij Han ,geweldig vond ik dit..
Ik schrok dan ook enorm toen ik hoorde van het overlijden van Han.
Ergens in de ruim 40 jaar dat ik Han niet gezien of gesproken heb is hij op een of andere manier toch altijd in mijn heriinering gebleven.Ik heb veel dingen van hem geleerd en vele dingen van hem zal ik me blijven heinneren
Ik vind het erg fijn Han gekend te hebben en zal henmn nooit vergeten.
beste familie heel veel stekte in deze zeer moeilijke tijd
jos holtmaat

Beste Han;

Onderwijs mens, ik denk terug aan de gesprekken die we gehad hebben over onderwijs en je positief kritische blik over de ontwikkelingen rondom je school.
Je bent een steen in het water geweest, die de loop heeft veranderd. Hij is veel te vroeg uit het water genomen.
Wat een verleis voor je familie, vrienden en last but not least De Spreekhoorn jouw school.
We moeten verder met de herinneringen die je hebt nagelaten. bedankt daarvoor.

Beste Inge, Afke, Jochem en Riemer,
Van harte gecondoleerd met het verlies Han.
Het is al weer een tijdje geleden, dat we elkaar hebben gezien, maar ik ben toch wel erg geschrokken van dit droevige bericht.
Ik wens jullie heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies en jullie verdriet.
Heel veel groetjes van Carine en Peter Evers.

Beste Inge en kinderen,
als kind heb ik jullie man en vader mee mogen maken. Hij was een vriend van mijn ouders. Zijn mooie stem en heldere ogen zullen mij altijd bij blijven. Ik wens jullie heel veel sterkte.
met vriendelijke groet,
SJors Elemans

lieve han, ik denk aan de tijd dat we samen nederlands studeerden, wat hadden we veel plezier bij taalbeheersing !

condoleances aan de familie.

Verschillende personeelsleden van Jonghelinckshof leerden Han kennen alsde enthousiaste docent aan de Katholieke leergangen van Tilburg.
Hij sprak steeds met veel warmte een een groot geloof over de dove en slechthorende leerlingen aan ons toevertrouwd. Han was een zeer bekwame, talentvolle man met een passie voor het "buitengewoon" onderwijs. Eengrote aanwinst voor de Raad van Bestuur van KOCA in 2008 en nu een groot verlies.
Wij zullen hem herinneren als een gedreven leerkracht, directeur en beheerder. Bovenal als een heel fijn mens. Hem gaan we missen. Zijn wijze woorden en de goede herinneringen gaan we koesteren.
W>e wensen zijn gezin, familie, collega's en vrienden zeer veel moed.

Aan zijn vrouw kinderen en familie,
wij willen via deze weg jullie heel veel sterkte wensen.
Wij kennen Han Alferink via onze zoon die op de Spreekhoorn zit.
Wij kenden hem als een zeer gedreven persoon die ook echt intresse had in jouw kind.
Geweldig vonden wij ook dat hij de kinderen bij naam kende en ook vaak de ouders bij het kind kon plaatsen.
Een groot verlies nogmaals veel sterkte ,
fam van de Vossenberg

Heel veel jaren geleden heb ik Han leren kennen als docent bij de opleiding Gehoorgestoorden A (zoals dat toen nog heette). Sindsdien zijn we elkaar steeds tegen blijven komen, met name tijdens de Siméaconferenties in Lunteren. Altijd had Han tijd voor een praatje, een vriendelijk woord, warme aandacht. Hij sprak bevlogen over zijn werk, de school en de leerlingen. Het was een inspirerend man en ik vind het fijn om hem gekend te hebben. Wanneer ik weer in Lunteren ben zullen mijn gedachten ongetwijfeld even teruggaan naar Han.

Lieve dierbaren van Han, ik wens jullie veel sterkte in deze verdrietige tijd en hoop dat de mooie, fijne herinneringen aan hem jullie troosten in jullie verdriet .

Rini Roosen