Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve Jos'e Thomas Lauro & Roel
Op de eerste plaats willen wij jullie van Harte Conduleren met het verlies van jullie geliefde,
Man - Vader en Schoonvader , wat verdrietig dat hij zo jong van jullie is heengegaan.
Het is voor ons ook 'n schok om te horen dat wij de Voorzitter van onze Volvo Oldtimmer club moeten missen.
Hij zal altijd in onze herinnering blijven, als een geweldig voorbeeld voor een ieder.
Rust zacht Han

Lieve Jose, Thomas, Laura en Roel,
Wat een schok, om te horen dat wij onze Voorzitter van het Volvo Coupe & Bertone Register moeten missen. Hij was nog veel te jong.
Wij hebben als bestuur van de vereniging veel steun aan Han gehad.
De rust en betrouwbaarheid, leiderschap en vooral de collums in het clubblad zijn onvergetelijk, en zullen lang in onze herinnering blijven. Namens het Bestuur willen wij Han danken voor de geweldige inzet.

Volvo Coupe & Bertone Register
Ilja, Hans en Clementine

Wat een intens droevig bericht over het veel te vroeg overlijden van mijn collega en reispartner Han. In 1998 hebben wij een onvergetelijke reis gemaakt naar Missouri om op South East Missouri State University gastlessen te geven. Een betere reispartner dan Han had ik me niet kunnen wensen. Op bijgaande foto tussen Han en mij in onze host Jim Buckenmyer. Ik herinner me de zorgzaamheid van Han voor zijn gezin. Hij belde iedere dag minstens eenmaal naar huis om te informeren hoe het daar ging tijdens zijn afwezigheid.
Daarna hebben we een jaar de kamer gedeeld als stagecoordinatoren, Han van Accountancy en ik van de BE. Ook zijn lachbui in de straten van Cambridge op weg van de pub naar ons boarding house zal ik nooit vergeten. Gelukkig heb ik Han enkele jaren geleden nog ontmoet op een Magellan netwerk diner in Maastricht. De uitnodiging voor mijn afscheidsreceptie vorig jaar juni had hij helaas te laat gelezen. We zouden elkaar een keer opzoeken, was het laatste bericht dat ik van hem ontving. Het heeft helaas niet zo mogen zijn. Han, rust zacht. Familie, heel veel sterkte!

Ik zal mij Han altijd herinneren als de goedlachse jongen. We woonden samen in Juvenaat St Jozef in Zeeuws Vlaanderen van 1964 tot 1967.

Lieve familie,
Allereerst wil ik jullie enorm veel sterkte wensen met dit zware verlies...😪
Als thuis zorg medewerker kwam ik een aantal jaren geleden bij jullie thuis om samen voor u vrouw en moeder José te zorgen, heb dit altijd met veel liefde en plezier gedaan,voelde me op mijn gemak bij jullie en samen waren we sterk.
Helaas ....werd alles een aantal weken helemaal anders....en kwamen jullie in een heel erg moeilijke situatie terecht....
Alles werd niet meer zoals het was....
Ik ben erg blij dat ik jullie als gezin heb mogen leren kennen, zal jullie dan ook nooit vergeten!
Ik wens jullie heel veel sterkte en kracht toe voor nu en in de toekomst .
Heel veel liefs voor jullie, dikke knuffel voor jullie moeder... ❤,en ook een knuffel voor choco 🐾
En meneer Levink het gaat u goed daarboven...😘
Liefs -x-
Jacqueline

Met ontsteltenis vernam ik van het overlijden van Han.
Mijn gedachten brachten me prompt naar onze hechte samenwerking in het kader van de opzet en uitvoering van Economie Compact, een specifieke landelijk opgezette deeltijdopleiding welke HEAO-Sittard binnen haar onderwijsaanbod omarmde. We trokken in dezen vele malen ten behoeve van overleg met collega's van andere HBO instellingen het land in en door.
De gesprekken die we tijdens onze verre autoreizen met elkaar hadden schoten alle kanten op. Zakelijke en persoonlijke onderwerpen wisselden elkaar af. We bespraken zorgen over, plezier met, onmacht bij, visie op en boosheid over gebeurtenissen en ontwikkelingen binnen en rondom ons werk. Ook onze privé omstandigheden en hoe we daar 'in' stonden passeerden binnen onze gesprekken met regelmaat de revue. Het waren boeiende gesprekken, leerzame gesprekken, opbeurende gesprekken. Vooral door en in die gesprekken leerde ik Han kennen als een aimabele, zachtaardige, betrokken en erudiete collega. Zo zal ik me Han blijven herinneren.
José, Thomas, Laura en Roel, ik wens jullie alle kracht toe welke nodig is om het verliezen van Han en het hem moeten missen te kunnen dragen.

Recent ontving ik het trieste bericht van het overlijden van mijn oud-collega Han Levink.
Samen met Han heb ik een aantal jaren het stagebureau van de opleidingen Accountancy en Bedrijfseconomie bemand. Ik heb je leren kennen als een fijne collega, waarvan ik veel heb geleerd. Zo jammer dat je niet langer van je pensioen hebt kunnen genieten.
Ik wens José, Thomas, Laura en Roel heel veel sterkte toe met het verwerken van dit verlies.
Rust zacht, lieve Han.....
Jacqueline Geraets

Als 12 jarige jongens zijn we vanuit Twente in 1964 de reis begonnen naar Hulst, het klein seminarie, met het ideaal om missionaris te worden.
Daar is een band voor het leven ontstaan. Na vele jaren hebben we elkaar weer ontmoet tijdens onze reünie en hebben we bijgepraat over het leven. We hadden plannen om elkaar vaker te zien en te spreken, het heeft niet zo mogen zijn.
Het was goed om van Han, onze vriend en jaargenoot, afscheid te nemen.
Het was goed om José, Thomas, Laura en Roel te ontmoeten.
Ik wens jullie veel sterkte bij het verwerken van dit grote verlies.
Een hartelijke groet van een ‘oude’ vriend en jaargenoot van Han.

Peter Weda