Ik zie je nog steeds maar alleen in m’n dromenwant je bent er niet meer, nee alleen in m’n dromenik hoop dat het daarboven veel beter isveel beter dan hier beneden ons leven iswe zullen nooit vergeten hoeveel je voor ons deedvoor wat jij betekende was er geen pen die het schreefen ik kan het wel rappen maar de woorden zijn zoekde woorden zijn zoek dus ik zoek en ik vloeken soms kijk ik naar boven, en dan vraag ik me afis er een leven in de hemel of stil in je grafis er daar iemand die voor jou zal zorgenis er een dag en een nacht en heeft een morgen een morgenis het er donker of licht, is het daar koud of warmmisschien is er niets, zonder jou zijn we armzonder jou hier beneden ken ik sombere tijdenvandaar dat ik deze tekst voor je wilde schrijven oooooh we missen je, en ik hoop dat het daarboven beter is.Geloof is het enige, is het enige dat nu nog in leven isoooooh we missen je, en ik hoop dat het daarboven beter is.Geloof is het enige, is het enige dat nu nog in leven is Ik denk terug aan vroeger toen we samen waren,een familie zo hecht dat we samen aten,samen aan tafel zaten, laat op zaterdagavond,voor de buis thuis, gezellig samen waren,nu pas besef ik het, toen was ik veel te jong,en dacht ik veel aan mezelf omdat verdriet niet bestondja nu zie ik het, ik was een egoïstomdat ik de helft van wat ik nu weet toen niet wist,het was een harde les, een veel te harde les,maar of het goed voor me was dat kan ik niet zeggen.Nu ben ik volwassen ik heb m’n eigen huiseen toekomst en een eigen thuisen als iemand me vraagt hoe het nou gaat,dan zeg ik goed, ennuh da’s een goede vraagmaar het verdriet blijft, net als de rouw.Ik zou m’n eigen leven hebben gegeven voor jou.
