Toen ik het hoorde ging er een enorme schok door mijn lichaam en ik kende je nogineens. vlug zochten we jou foto op in het boekje en in een schok rende ik naar het balkon en daar lag je stil zonder enkel leven met een paar mensen om je heen. het enige wat ik van je weet is dat je black devil rookt en dat rook zo lekker. ik wou dat je aangesproken had met je had gepraat maar dat kan nu niet meer. jij bent nu op een andere plek en ik hoop dat je het daar fijn hebt. ik heb nog een gedicht gemaakt over/voor hans ik wens de ouders en nabestaande veel sterkte en complimenten aan de leiding voor de goede opvang!
Een vrolijke, blije jongen volgens andere
Niemand die dit van jou had verwacht
Maar jij was het al zo lang van plan
In Barcalona heb je het uitgevoerd
Het was zo onbegrijpelijk
Zo werd het leven van je beroofd
Ik hoop dat je hierboven ziet hoeveel mensen om je geven
Want dat zijn er veel
Je hebt me laten denken
Denken over het leven
En ik weet nu zeker ik pleeg nooit zelfmoord
De groep die mee was is hechter dan ooit
Je mijdt jezelf niet om je gevoelens en gedachtens te uiten
Een tragisch gebeuren
En mensen die zich sterk houden
Maar dat hoeft niet
En aan alle mensen die zichzelf ook van het leven willen beroven:
doe dit niet!
zie wat een impact het heeft op de nabestaande
en ja er zijn mensen die om je geven
zelfs waarvan je het niet verwacht.
dus zoek hulp en denk dan nog is na
bedankt iedereen
Yosra - Eindhoven
22 mei 2007
condoleance 343 |
Hans,
De laatse keer dat ik jou zag was voor de mei vakantie, want ik ging niet mee naar barcelona.. Je was toen aan een mooi verhaal begonnen die ik niet meer heb kunnen lezen. Toen ik het bericht hoorde dat jij er niet meer was, was ik en de rest van de leerlingen zeer geschrokken. Ik wou dat ik je nog een keer kon zien maar dat gaat helaas niet.
Ik hoop dat de beslissing die je genomen hebt goed voor je is, en dat je toch stiekuum met ons mee kijkt.
We missen je allemaal in de klas.
Heel de Familie van Hans veel sterkte!
x Joyce
Joyce - Eindhoven
22 mei 2007
condoleance 342 |
lieve hans,
al mocht ik je niet kennen het was toch een shock om te horen dat jij overleden was.
ik hoop dat je nu op een fijne plek bent waar jij je goed zult voelen..
veel sterkte aan ouders broer en zus
naomi h2k
naomi - eindhoven
22 mei 2007
condoleance 341 |
ik ken je nog van vroeger toen je nog maar 7 jaar was. Maar het staat me nog bij dat je een lieve vriendelijke jongen was.
Sterkte voor alle nabestaanden.
dag lieve Hans,
een - eindhoven
22 mei 2007
condoleance 340 |
ik kan het niet begrijpen.
ik heb 3 jaar bij hem op school gezeten en heb hem gekend als een nette en
aardige jonge.
hij was elke dag blij en happy. ik had totaal niets in de gaten dat dit
eraan zat te komen.
onvoorspelbaar dat dit had kunnen gebeuren. wat is er gebeurd en wat was er gebeurd. hoe had dit kunnen gebeuren.
zoals ik hem kenden was het elkedag weer carnaval,
iederedag weer was hij blij en opgewekt op school.
een jongen waarmee je niet gouw ruzie hebt. iemand die best druk maar ook vriendelijk was.
en eerlijk toen ik dit op maandag ochten te hore kreeg schrok ik mij
kapot, mijn dag was voorbij.
ik kon het niet geloven dat een jongen waarmee ik al 3 jaar op school had gezeten, een vriend plots zelfmoord heeft gepleegt maakt een mens kapot.
ik snap niet waarom maar ik kan er wel begrijpen.
als hij al die tijden de pijn zo verweg in zijn hard heeft verstopt, zal dat op een gegeven moment eruit komen. dat heeft het gedaan maar op de verkeerde manier.
maar wat is verkeerd, onze hans die voor altijd in ons hard zou blijven
doorleven heeft nu teminsten zijn rust gevonden.
alleen zijn nabestaan zullen nu het nog een plekje moeten geven.
ik zou het op het moment nog niet kennen een plaatsje geven,
en daarom heb ik een gedichtje gemaakt.
zo onverwacht, zo spontaan.
dat jij daar op de railing ging staaneen afscheidsbrief op het bed gelegd, en snel nog even het laatste gebed gezecht.
toen nam je de stap om er een eind aan te maken, om uit dit harde leven te kunnen ondwaken.
harde woorden zijn nog geen feiten, toch deed je, je zelf eraan te verweiten.
het harde leven malend in jou hoofd, je kan er niet meer tegen en heb je van je eigen leven beroofd.
waarom heb je dit gedaan,wat is hiervoor de reden.
is er iets pas gebeurd of in het verleden.
kwam het door anderen of was je bang voor het heden.
nu heb je alles achter je gelaten, de genen die je lief hebt en da andere die je achter hebt gelaten.
je bent gewoon gegaan dat is wat je wou, terwijl andere denken wat deed je nou.
ik kan het wel begrijpen dat je de sprong hebt gewaacht, en de adrenaline door je aderen heen jaagd.
je hebt nu rust en vrede dat heb je verdiend, in ons hard is en blijf je ieders grote vriend.
hans ik vind het jammer dat het zo aan een eind gekomen is,
en ik hoop dat je nu je rust heb gevonden waar je naar smachten.
het gat je goed.
p.s. geconduleerd iedereen en sterkte gewenst naar tomas, noëlle en de ouders van hans.
veel sterkte,
jordy dormans
( antoon schellens )
jordy - eindhoven
22 mei 2007
condoleance 339 |
Het was een grote schok toen ik hoorde wat er gebeurt was. Je beseft het niet, het lijkt net alsof het een film is. Mijn complimenten aan de leraren, die ons geweldig goed hebben opgevangen.
Hans, ik hoop dat je rust hebt gevonden. En de ouders, broertje, zusje, verdere familie, heel veel sterkte gewenst!
xx Sophie
Sophie - Eindhoven
22 mei 2007
condoleance 338 |
mijn broertje was ook mee naar barca..,ik hoorde het en schrok echt erg! ik wens iederen heel veel sterkte vooral het zusje en de ouders!
sterkte iedereen!
Anoniem - Eindhoven
22 mei 2007
condoleance 337 |
Dit is een enorme schok voor iedereen ik wens de familie Blokdijk en oor vooral de ouders en het zusje van Hans veel sterkte toe
Mike, - Eindhoven
22 mei 2007
condoleance 336 |
ik wens alle klasgenoten,vrienden,familie héél erg veel sterkte .
en...alle leraren, knap hoor !
al die kinderen opvangen, mevr. Gonzalez het vertalen was echt niet makkelijk !
Sterkte !
xx.
N. - eindhoven
22 mei 2007
condoleance 335 |
Wij als leerkrachten en klasgenoten van Thomas, willen Laura, Paul, Noëlle en Thomas heel veel sterkte, kracht en moed toewensen tijdens het verwerken van dit grote verlies.
Voor onze kinderen is het onbegrijpelijk wat er is gebeurd? Ze beseffen het niet. We praten erover in de groep, er wordt gezegd zijn hart klopt niet meer, hij slaapt voor altijd en hij gaat naar de hemel. Daar is het fijn!
Het teken van vrijheid, is een vogel die vliegt.
Soms vraag je je af, wat is vrijheid?
Betekent dat, dat iedereen vrij is?
Nee zeggen ze.
Kan je vrij zijn als je in een kooi zit?
Het antwoord is onvindbaar.
Vrijheid is overal.
Is het gelogen of niet, vrijheid is een raar iets
Dat zal niemand ooit begrijpen!
www.kindergedicht.nl
geschreven door Barbara 12 jaar
Leekrachten - Veldhoven
22 mei 2007
condoleance 334 |
Geef de nabestaanden uw steun en laat hier uw condoleance achter.