Hans, wat een in en in triest bericht ontvingen wij afgelopen woensdag, wat een enorme schok! In de bloei van je leven en veel te jong! Waarom.......
Wij hebben jou leren kennen bij TCR op Heinenoord. Jij kwam binnen en “je was er!” Daar kon niemand omheen. Een man, een collega, een buschauffeur, een politieman. Voor zover wij je kennen, altijd vrolijk, positief ingesteld en indien nodig een luisterend oor! Kortom een fijne man, een fijne collega...
Diverse keren over jouw enorme energie gehad en hoe jij die twee banen combineerde.
En zoals je zei: “Leuk joh, ik ben elke dag toch vroeg wakker en ik vind het leuk om dan met de bus te rijden en zei je met een knipoog. Ik werk voor mijn hobby en mijn luxe. Je Mini, de BMW en je Motor. Naast je vrouw en kinderen was dat ook een onderdeel van je trots. En dat deed je graag. Zoals wij je kenden genoot je van je familie en het leven.
Wat blij was je om te vertellen dat jullie begin dit jaar nog naar Amerika konden en wat genoot je ook daar.
Juist pas nog de caravan naar Zeeland gebracht om daar nog een paar weken/weekenden met elkaar door te brengen!
En dan opeens dit vreselijk onwaarschijnlijke bericht, wat voor ons nog steeds niet te bevatten valt.
Lieve Hans......ondanks het feit dat wij elkaar niet vaak meer zagen, gaan we jou enorm missen!!
Lieve Hans...... het gaat je goed!!!
en een hele mooie laatste reis!!!
En .... als je er aan toe bent daarboven.... laat iets van je horen!! “Jou kennende “
😊😊😊❤️❤️❤️😘😘😘
Wilco en Helene
