Ook de groten sterven. Maar zijn grootheid blijft leven.

Ik wens alle nabestaande veel sterkte met het overlijden van deze fantastische man.

Beste Hans,

Je was een aimabele man met humor en altijd respectvol naar anderen. Elke bridgereis en -weekend met jou was voor ons een feestje!

We wensen Renee en je familie veel sterkte.

Rob en Lianne.

Aan Hans bewaren wij uitsluitend goede herinneringen. Waar Hans was, was harmonie en vrolijkheid.
Van de hoogtepunten bij onze ontmoetingen willen we er twee noemen.
Voor Paul was heel bijzonder dat Hans eregast wilde zijn bij de opening van zijn toen supermoderne huisartsenpraktijk in Hoogvliet in 1975.
Marijke kijkt met veel waardering terug op Hans als captain, maar herinnert zich speciaal de oefenwedstrijd in Indonesië, waar Hans pas echt gelukkig was als hij een bord spagetti bolognese kon scoren.
Lieve familie, veel sterkte met dit grote verlies.

In Zuid Frankrijk heb ik het genoegen gehad van Hans een paar lessen te mogen volgen op de Nederlandse Bridgeclub.
Fenominaal.
Ik wens Renee en zijn familie veel sterkte.
Nancy

Een groot verlies voor het bridge. Hij heeft ons veel geleerd.
Rust in Vrede.
Henc@

Begin 70er jaren hebben we elkaar leren kennen, hij al wereldkampioen ik beginnend bridger. Hans was een heel bijzondere man, uiterst charmant altijd aardig. hij bezat een geweldige table presence. Een groot verlies voor heel bridgend Nederland.

Hans, ik ben je veel dank verschuldigd voor wat je voor Bridge en voor de Nederlandse Bridge Bond hebt gedaan.
Met veel plezier denk ik terug hoe je midden jaren tachtig de cursussen spelpeilverbetering voor het district Rotterdam hebt verzorgd. Ter lering en de vermaeck mag je gerust zeggen. De Kreyns-verdediging in de vierde hand behoort nog steeds tot mijn repertoire.
Ik kan je niets anders dan dankzeggen voor de loyaliteit die ik ondervond toen ik actief was binnen de landelijke NBB. Je was een graag geziene gast. Misschien dat de Rotterdamse achtergrond die wij deelden wel bijgedragen heeft aan dit gevoel.
Ontegenzeglijk ben je een van de grootste, zo niet het grootste icoon van bridge in Nederland. Ik wil je graag zo blijven herinneren.

Wij hebben heel fijne herrineringen aan Hans.
Bridgen in Juan le Pain, Deauville, Noordwijk, Joegoslavie.
Een prachtig weekeinde in Delfzijl na het kampioenschap.

Wij wensen de familie veel sterkte.

De eerste ontmoeting die ik me herinner was tijdens de jaarlijkse Rode Kruis drives in Den Haag. Misschien oefende Hans er wel voor het WK '66 want zolang is het al geleden en hij speelde met Bob. We hadden ze hangen in 5 klaveren die mijn maat doubleerde, waarna Bob ons eens aankeek, vaststelde dat we groentjes waren en redoubleerde. Mijn maat liep eruit.......
Tien jaar later was ik regelmatig WL bij de MK parenkampioenschappen en Hans deed nog regelmatiger mee. Als snelle speler was hij altijd als eerste klaar en kreeg dan de pest in als hij niet bij de andere tafels mocht kijken of zijn toppen ook echt toppen bleven. Maar we werden heel goede bridge vrienden.
Als raadpleger bij ethische kwesties had je niets aan hem. Als de partner eenmaal had nagedacht was elke goed werkende actie verboden.
In 1980 Valkenburg kwam Hans in een avondzitting te laat aan tafel. Hij had een dutje gedaan en moest nog wakker worden Dus deed hij wat onhandige dingen, waarop zijn Amerikaanse scrrenmate hem vroeg wat hij bij het diner gedronken had. Hans wist volgns mij niet eens wat alcohol was.
In mijn cursussen voor WL vertel ik altijd over een claim van Hans en Bob. Ze bieden voor hun doen vrij ingewikkeld naar 7SA en stoppen vervolgends de kaarten in het board zonder zelfs de uitkomst af te wachten. Claim geaccepteeerd.
Dit zijn een paar anekdotes, Hans kon een avond doorgaan met het vertellen ervan en had daarbij dan ook nog elke tientallen jaren eerder gespeelde kaart paraat.
Er is een kleurrijk en fantastisch goed bridger gestorven. BramVermeulen zegt dat je pas gestorven bent als je vergeten bent. Dat gaat met Hans niet gebeuren. Hij leve voort.