Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Gecondoleerd

Dear Jo, Lieve Dymme en Katelijn, Maike , broers, zussen, neven , nichten en vrienden.
Wat een prachtig liefdevol en informatief afscheid van en over Hans Onno gisteren in de Duif in Amsterdam. Als zus van Jolet mocht ik hem altijd weer tegen komen bij haar thuis of op een feestlocatie. Er is al veel over hem gezegd waarin ik hem herken. Zijn warme persoonlijkheid zie ik ook terug in zijn kinderen.
Verlost van zijn pijnlijke lichaam vibreert zijn energie nog door.
Voor jullie nu een leegte en weer terugkeren naar het leven ....dat kost tijd... wens jullie heel veel kracht daarvoor.

Ik leerde Hans-Onno kennen als bestuurder van de Kamer van Koophandel Amsterdam. Iemand met hart voor de stad. Met Hans-Onno wist je zeker dat, hetgeen je agendeerde om het stadsbeleid te beinvloeden, altijd kon rekenen op een stevige maar goeie discussie en een aanvullende insteek. En alhoewel dat ook extra schrijfwerk betekende, leverde het een beter verhaal op, dat kon rekenen op het committent van Hans Onno om dat onvermoeibaar mede uit te dragen. Als directeur MKB Amsterdam wist ik dan ook niet hoe snel ik Hans Onno moest vragen vanuit het algemeen bestuur van MKB-Amsterdam toe te treden tot het kernbestuur. Om het geluid van MKB-Amsterdam te versterken. Met effect. Behalve aan onze energieke samenwerking, koester ik ook warme herinneringen aan onze gesprekken over relaties en familie, over het leven en de dood en over werken aan het begin, midden en eind van je loopbaan. Een gemis dat je er niet meer bent. Voor de stad maar vooral voor je dierbaren. Veel sterkte, Jo, kinderen en familie.

Beste Hans Onno,
Makker in de strijd voor een beter cultureel ondernemersklimaat.
Je hebt veel gedaan en niet alleen voor de sector.
Bijzonder veel dank voor alle mooie en leerzame momenten.
Ik kan er met veel plezier op terugkijken.

Ik wens de nabestaanden veel sterkte.
Hans Ligtermoet

Door ons vertrek naar Nieuw Zeeland werd ons kontakt verbroken, Maar ik herinner mij goed de tijd op Kruislaan 7 Bilthoven. Wat is dat nu lang geleden.. Hutten bouwen in het bos, zeilen op Loosdrecht en krachtige jongenstaal. Ik was toen student in Delft en wist dat je het goed zou doen. Daarom Hans Onno, je bent veel te vroeg gestorven, op een leeftijd die voor mijzelf de meest produktieve tijd was in mijn leven. Maar jij liet wat achter waarop anderen verder kunnen bouwen. En je hoeft de komende ellende niet mee te maken. Rust in vrede,
Floor Anthoni, Nieuw Zeeland, Augustus 2019.

Mijn condoleances met het verliezen van jullie oudste broer.
Van het verre New Zealand gaan mijn gedachten naar jullie uit.
Maria Anthoni - ten Berge

Beste Onno,
Dank voor het vele werk,door jou verricht als voorzitter van de commissie auteursrecht van VNO-NCW.
Het was een eer om bij jou in de commissie te zitten.
Waar je nu ook mag zijn, ik wens dat je het daar goed zult hebben,
mr H.G.J.E. (Herman) Plagge

"Heb het goed daar HO"
Het was eind 60, begin 70. Er waren voor mijn moeder twee gepermitteerde uitzonderingen voor mijn radio-verbod op zondag: kerkdiensten en klassieke muziek.
En omdat er ’s middags geen kerkdiensten waren, vond ik op Hilversum 4 bij toeval het programma "praten over muziek". Gepresenteerd door Bert Blanken en Hans Onno van den Berg ! De manier waarop Hans Onno zijn naam uitsprak staat diep in mijn geheugen gegrift. Wat een stem !! Ik heb het hem later nog vaak horen doen. Met een mengeling van zelfbewustzijn en nieuwsgierigheid naar wat er zou gaan komen.

Mijn verrassing was groot toen ik bij mijn entree in de culturele sector Hans Onno opnieuw tegenkwam, dit maal op papier en in levende lijve. Hij bleek met Sytze Smit de opinie-leider te zijn achter het reduceren van het te grote aantal regio-orkesten. We vonden elkaar in “ oud voor nieuw” en het ”bestrijden” van de gevestigde orde. Hij in de podiumkunsten, ik in de beeldende kunsten, fotografie en vormgeving. Hij leerde me beleids-verhalen te maken en te lobbyen `(“Informatie doorgeven aan kamerleden, is gewoon lobbyen hoor Willem”)

Ook na mijn overstap naar de commerciele design-wereld bleven we contact houden. Hoewel ‘ie daar wat onwennig over deed. We hebben een plan gemaakt om Heineken (financieel) te involveren met de jeugdcultuur en de Kunstbende, maar we liepen al snel tegen allerlei alcohol beperkingen op. Zijn hart lag ook meer bij kunstenaars `(incl. designers), vooral als er iets onterechts veranderd moest worden.

Toen hij vertrok bij VSCD en ik bij Eden hebben we een poging gedaan m onze kwaliteiten te bundelen in een advieskantoortje voor kunstinstellingen, waarbij hij de organisatie-kant op zich nam en ik de branding en marketing. Ik zal nooit te weten komen of dat met volle overtuiging was, want Hans Onno’s geloof in marketing en merken was nooit erg groot geweest. Maar nood breekt wet zal ‘ie misschien gedacht hebben.
Toch vond ‘ie het geloof ik jammer dat ik dat ik na onze vele gesprekken besloot de voorkeur te geven aan een nog uitdagender project van Buitenlandse Zaken: de promotie van Dutch Design in India. De grote fysieke afstand (Amsterdam - Mumbai) en omdat Hans Onno niet echt een wereld reiziger was (je kunt niet alles zijn en willen) bracht ons contact tot een minimum terug.
Ik was in shock toen ik hoorde dat je ons verlaten hebt.
Heb het goed daar, Hans Onno !
Willem Woudenberg
Panjim/Goa