Lieve Hans,
Jarenlang stond jij door weer en wind, bij Dames 1 als leider en vlagger langs de lijn. In je rode jas, bij slecht weer een warme muts op en als jij geluk had, stonden je voetbalschoenen niet nog thuis in de kast... Bloed fanatiek en altijd de vlag hoog in de lucht, buitenspel! Menig scheidsrechter is met jou de discussie aan gegaan.
Maar, daarover viel met Hans nooit te discussiëren...Jij bleef altijd standvastig, overduidelijk buitenspel! Achteraf zei jij dan lachend: 'Het werd gevaarlijk achterin,
dus ik moest wel vlaggen!'. De hele wedstrijd hoorden wij jou langs de lijn, want 'coachen',
daar was Hans goed in! In de rust was jij was vaak alweer met je gedachten bij de tweede helft. 'We mogen hier niet verliezen, het kan nog dames, stappie erbij'. Aldus Hans.
Na de rust je vlag maar weer gaan zoeken, want waar had jij die toch ook alweer neergelegd.... Na de wedstrijd een koud glaasje bier en daarna snel terug naar Beesd.
De ene keer was dit zonder pasjes een volgende keer stonden Hans zijn schoenen nog ergens in Brabant, of had hij de sleutel van de kleedkamer nog in zijn zak...Het werd begin April, de kampioenswedstrijd kwam in zicht... Wie was er zenuwachtiger Hans of wij? Het eindsignaal klok, een verdiende overwinning, Dames 1 werd kampioen 2014 - 2015.
En jij, jij was erbij.... Waar wij jarenlang naar toe hadden geleefd was nu eindelijk zover...
'Ons sprookje kwam uit'. Wat was het een mooi feest en wat hebben we geproost....
Wij als team zullen nog vaak terug denken aan deze mooie
maar vooral onvergetelijke dag met jou! Afgelopen mei zat jou laatste seizoen als leider er op en namen wij afscheid met een BBQ bij jullie thuis... Niemand van ons wist toen dat dit afscheid voorgoed zou zijn. Helaas, en veel te vroeg hebt jij jouw eigen strijd verloren,
jouw 'wedstrijd' was te zwaar, tot in de verlenging heb jij gevochten, maar jou ziekte zette jou onterecht buitenspel. Komend seizoen wordt het stil langs de lijn,
onze vlagger met zijn rode jas, laat nu voorgoed zijn voetbalschoenen thuis staan....
Wij gaan jou missen lieve Hans!
Dames 1, Tommy en Goof wensen Erica, Marrit, Mark, Renée, Gregory en Tanja
heel veel sterkte toe voor nu en vooral de tijd die komen gaat.
